سلام خوبین مامانا
من امروز امدم خونه مامانم ما روستا زندگی میکنیم خودم پیاده میام خونه مامانم امروز به همسرم زنگ زدم گفتم ما میریم گفت برین از سرکار امده خوابیده منم نفهمیدم نمیاد دنبالمون دیگ نرفتم خونه پسرم ولی بلند شد رفت ب پسرم گفتم میری خونه ب بابا بگو بیاد دنبالمون نگو خوابیده همسرم بعد زنگ زد پشت تلفن باهام دعوا کرد گفت خودتون میومدین نمیدونی من از سر کار میام خسته ام نمیتونم بیام دنبالتون بعد نیومد دنبال دخترم و من شب بعد شامم گفتم بیا دنبالمون باز نیومد میگه خودت بیا من نمیام دنبالتون زنگ زدم گفتم بچه شیر خشک نداره مای بیبی نداره بیا دنبالمون شیر خشک و مای بیبی اورده داده پسرم اورد خونه مامانم نمیدونم با این بشر چیکار کنم نمیدونم صب باز نمیاد دنبالون خیلی لج بازه خودم برم یا نرم از ی طرفی هم نرم این زنداداشم همه جارو پر میکنه ک اره قهر کرده نمیدونم چیکار کنم

صب پاشو‌برو

عیب نداره با برادرت پدرت کسی پاشو برو خونت الان

داداشت بگو تورو ببره یا بابات با یه مرد برو خونتون بگو شوهرم نیس یا خوابه یه دلیل واسه نیومدن شوهرت بگو و بایکی برو

بنظرم سرب سر شوهرت نزار طوری رفتار کن انگار قهر نبودی برو سر خونه زندگیت همین اختلاف کوچیک بزرگ میشه خدای نکرده برو وانمود کن قهر نبودی

خوب باهاش حرف بزن قانعش کن ، بگو صب میام عزیزم

فردا صبح برو خونه
کش نده بنظرم

زندگی و شرایط روستا با شهر فرق داره من بودم نمیرفتم میزاشتم همه جا جار بزنه منم دهنشو میبستم یجوری اون مردم هم بلاخره میشه حالشو گرفت

خب مگ نزدیک نیس خونت به خونه مامانت؟ پیاده برو باز