سلام دوستان اگر کسی تجربه مشابه داره لطفا راهنمایی کنه....
من پسر بزرگم فوق العاده باهوش ودرسخون وبه شدت منظم هست ولی خیلی درونگراست. یه جوریه که فقط وقتی ازش چیزی میپرسی جواب میده اونم با بله ونه... مثلا اگر تو مدرسه جشن یا اردو باشه من ازطریق کانال مدرسه متوجه میشم اصلا درموردش صحبت نمیکنه حتی ازش میپرسم اردو چه طور بود فقط میگه خوب بود. اصلا اهل تعریف کردن نیست. خیلی باکسی دوست نمیشه.
برعکسش پسر دومم فوق العاده فوق العاده برونگراست خیلی راحت باهمه قاطی میشه اونقدرعجیب حرف میزنه خودمم میمونم، خیلی میتونه همه رو جذب کنه حالا مشکلم اینجاست که هر جا میریم همه میگن دومیه خیلی بهتر از اولیه یا حرفایی که همش دومیه را بهتر نشون میده یا بیشتر تحویلش میگیرن براش چیز میخرن اونم جلو پسر بزرگم واقعا اعصاب من خورد میشه. باعث شده پسر بزرگم از برادرش بدش بیاد همیشه میگه کاش امین بمیره یا من از این خونه میرم. دائم دعوا میکنن هرچقدر خوبیاشو جلو همه بزرگ میکنم میگم درسش خوبه و... فایده نداره. واقعا هم پسر خوبیه خیلی درکش بالاست. احساس کم بودن میکنه نسبت به برادر کوچکترش درصورتی که خیلی توانمندتره. به نظرتون من با این وضع چی کارکنم اعصابم نمیکشه از دعواهاشون. بامشاوره صحبت کردم میگه درونگراست باید بپذیرید ولی اطرافیانمون نمیپذرین انگار حتی پدرمادر خودمم میگن دومیه یه چیزی میشه نمیدونم چرا اینجوری میگن و فکر میکنن

فقط تنها راحش اینا خودتو پدرش تا میتونید تحویلش بگیرید و تشویقش کنید و ازش تعریف کنید بعدم اگه کسی چیزی گفت خودت خیلی جدی جوابشونو بده بگو اخلاق هر کس یه جوره نمیشه گفت کدوم بهتره اتفاقا بزرگه خیلی خوبی هایی داره که منو باباش بیشتر میپسندیم یه جوری بگو و ازش دفاع کن که بفهمن اینجوری میگن راجب پسرتون شما ناراحت میشید که دیگه نگن فقط اید جلوشون وایسید از پسرتون دفاع کنید

بهش بفهمون ک بقیه اصلا مهم نیستن جز خانواده
شما و پدرش اینقد بهش توجه کنین و توانایی هاشو براش بزرگ کنین ک اعتماد ز نفسش بره بالا
البته حواستون ب دومی هم باشه چون اون بنده خدا گناهی نکرده ک برونگراست

عزیزم عمه من دو تا پسر داره دقیقا مشابه بچه های شما، بچه کوچیکه الان ۶ سالشه اینقدر شیرین زبونه که همه به اون توجه میکنن حتی دعوا میگیرن طرف اونو میگیرن، پسر عمه بزرگم ۱۲ سالشه واقعا حس میکنم افسرده شده ما وقتی میریم اونجا خیلی تلاش میکنیم این تفاوت ها رو جبران کنیم ولی واقعیت اینه که بقیه باید عاقلانه رفتار کنن، عزیزم شما و همسرتون تا میتونین بهش اعتماد به نفس بدین، در مورد ابن قضیه هم جدی با خانواده هاتون صحبت کنین من که هر چی به عمه هام گفتم تاثیری نداشت، امیدوارم شما به نتیجه برسین

عزیزم هرکدوم‌چند سالشونه؟

و ی مورد دیگه،پسرم تپل و چش رنگی بود همهنازشو میخریدن چون خوشگل بود الان بزرگتر شده هم همینطورن ولی دخترم چهل روزگی سرما خورد زیاد وزن نگرفت چون تپل نیس میگن خوشگل نیست و طرفش نمیان درصورتی ک چش رنگی و بوره ،کلا من دلمو ب حرف فامیل خوش نمیکنم و زندگیمو ب حرفشون گره نمیزنم

داداشای من دقیقا عین پسرای شمان و همین اتفاق هم تو فامیل ما افتاد ولی داداش بزرگم مهندس شد و الان رئیس ی اداره س و دومی لیسانسشو گرفت و بعدش شغل آزادو انتخاب کرد خدا رو شکر دوتاشون سروسامون گرفتن ولی الان کل فامیل از سر حسادت ب هیچکدومشون محل نمیدن و ما خونوادگی خوشحالیم ک خار شدن تو چشم بقیه

ببخشید چه اطرافیان کم شعوری

بگو شما بزرگ تری فرزند ارشدی به بقیه درکنار تذکر بده ک روی روحیش تاثیر منفی دارن..حیلی بهش توجه نشون بدین ..بررگتر بشن درست میشه

آهان الان دیدم تو رو خدا هنوز بچست من فک کردم بزرگه ...بذار بزرگ بشه ببین چی میشه انشالله گل پسرت ...

حالا اولی چن سالشه