۱۴ پاسخ

من حای شما باشم خونه تکونی نمیکنم تا اعصابم راحتتر باشه

منم تا یه هفته پیش مثل شما فکر میکردم ولی وقتی رفتم خونه پدرشوهرم شماله یه ده روزی موندم هم حیاط دارن هم باغ و مرغ سگ و اینا و بچه دور ور پسرم بود شاید باورت نشه ولی هیچوقت مثل این یه هفته زندگی نکردم.کاری بهم نداشت غذاشو میخورد یکبارم تو شلوارش جیش نکرد نق و نوق اصلا موقع خواب خود به خود سرِ دقیقه ای چشاش بسته میشد از خستگی🤣چقد حرف زدنش بهتر شد...کلا میخام بگم بچهای الان بد قلق نیسن فقط تنهان فقط تو خونن ما فکر میکنیم یکساعت میبریم پارک باید دیگه حالشون عوض شه...من به شخصه تغییر رفتار پسرمو دیدم..ولی الان که برگشتم مجددا برگست به ورژن آپارتمانی یه چیزی شبیه همینایی که گفتی🤣🤣🤣😭😭😭

عزیزم شما مادر یک بچه ی کوچیک ۲سال و تیمه هستی به نظرم هیچ نیازی نیست خونه ت برق بزنه و انقدر دغدغه ی خ نه تکونی داشته باشی باور کن بازی و سرگرم کردن بچه هامون و سلامت روانشون از داشتن یک خونه تمیز خیلی مهم تره،سعی کن حساسیتت رو کنار بزاری عزیزم،اینجوری خودت هم آرامش بیشتری داری

بچه رو ول کن ماشالا چه آشپزخونه تمیزی داری مامان

مث دختر من 😭😭😭😭

من امسال انجام نمیدم اصلا نمیشه

ماشالله دخترت قد بلنده.قد و وزنش چنده

مامان ریحانه ریحانه جان میره برای خودش بازی کنه؟

بگو کارگر بیاد خونتو تمیز کنه اعصابت راحت باش۶

فک کنم تو سن همین هستن چون پسر منم همینه از بس جیغ میکشم سرم درد میکنه 🤦

اوه دفیقا ب همه چی کار داره غیر اسباب بازی

عزیزم کمکی بگیر کارای سختتو انجام بده بقیه ش رو هم خودت یواش یواش میکنی

من فک میکردم تا۳ سالگی لجبازی میکنن!!دخترمن دوساله ونیمشه همش سازمخالفه.همش میگه نههههه...نمیخواااام😊

منم با دوتاش دهنم سرویس شده😞
اصلا به تمیزکاری فکر نمیکنم

سوال های مرتبط

مامان نی نی گل مامان نی نی گل ۲ سالگی
واقعا نمیدونم از دست پسرم چیکار کنم همش با گریه و جیغ میخواد ب خواسته ش برسه مثلا امروز تازه از خونه بازی اومده نمیذاره لباساشو دربیارم هرچی گولش میزنم جیغ ک من میخوام برم درو باز کردم میگم بابا نیس رفت، لباس منو کشید طرف در بیرون بیا بریم هی گفتم لباس بیرون تنم نیس بابا هم که نیست دوباره برا دفعه سوم‌و چهارمش در طول روز. اینقدر گریه کرد منم هی تحمل کردم اخرش دیگ جیغ و دادم بلند شد یعنی مثل دیوونه ها شده بودم کردم.خودمو بچه همه رو سرزنش کردم. نیم ساعت گریه کردم از دستش اخر ازش معذرت خواهی کردم ک دعواش کردم.فقط یکساعت رفتم حموم ظهری،صدای جیغ جیغ هاش میومد یعنی نیم ساعتم استراحت و ارامش ندارم یعنی هر روز همینه ها به بهانه های مختلف
نمیدونم چ غلطی بکنم با این بچه ی شیطون و لجباز با اعصاب داغون خودم که ذره ذره دارم نابود میشم.
احساس میکنم نمیتونم تربیتش کنم ن ازم حرف شنوی داره همش باهام لجبازی داره ی دمپایی پام میکنم جیغ میزنه چرا پات کردی شروع میکنه جیغ و داد گریه چرا صندلی رو جابجا کردی گریه های شدیدا..
حتی نمیتونم از پوشک بگیرمش
نمیدونم واقعا همه ی مادرا اینجورین یا فقط منم