شوهرم گفت ی دو روز برو خونه خواهرت استراحت کن بچه رو نگه دارن که شوهرمم استراحت کنه آخه شبا کلا اون نگهش می‌داشت یعنی پشیمونم عصبیم بچم گریه می‌کنه دلش درده خواهرم تکونش میده بغل من نمیدع میگه تو نمی‌فهمی تو بغل من آرم میشه من قنداقش میکنم ی جور دیگه این میگه اینجوری به درد نمیخوره لباس تنش میگه بلد نیستی دست بچرو کشید دلش غش رفت یعنی واقعا عصبیم فردا میرم خونمون یعنی هیجا آرامش خونه خود آدمو ندارع دارو بهش میدم این آشغالا چیه میدی بهش میگم بابا دکتر داده هرچی میگم ی چیزی میگه میگم وزنش خوب رفته بالا تا ی ماه دیگه اینقدر میشه میگه ن بابا کم می‌کنه اصلا جنبه چیز خوبو نمی‌بینه واقعا خستم

چ برسه ک رو اعصاب باشن وبچه گریه کنه

عزیزم بعد زایمان همینجوریشم ادم افسرده میشه

عزیزدلمم هرکس یطور مراقبت میکنه
بنظرم برو خونه ی خودت باارامش با همکاری شوهرت بچتو نگه دار
حتی اگه گریه و بیقراری کرد بزار خونه ی خودت بیقراری کنه
ایطور خودت آرامش داری

وای چرا برگرد خونت بابا بچه هم زیره بخور دوتا ققاشق دمنوش زیره هم بده بچه پدیلاکت هم بخر پنج قطره صبح پنج قطره عصر بده تمام

خونه خودت ول کردی رفتی کجا
توخونت خستت هم بشه بهتره تا اینایی ک گفتی