پارسال این موقع نوشته بودم..
20روز دیگ تولد دخترمه و از الان من دارم تماممم اون یک سال و ثانیه ب ثانیه نرور میکنم.. چ چالشایی داشتیم من ی مامان اولی ک اگاهی کامل نداشتم گاهی اشتباه کردم.. عصبی میشدم از اینک نمیدونستم چشه گریه های شبانه اش..
من ده ماه تمام شبا راه رفتم تا صبح تا بخابه.. اما خب دلم تنگ میشه برای نی نی بودنش..
شب بیداری ها، واکسناش دندون دراوردنش تمام این سختی ها ب کنار ذوق اولین خنده اش اولین بار بهم گفت مامان تموم این لحظع ها برام مثل ی خواب و رویاست حالا ک نگاش میکنم میبینم دخترم خانووم شده قند تو دلم اب میشه دوست دارم پاره ی تنم
برا تپلدت میترکوووونم معجزه من♥

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط