❌شرط نامه بی مرز ❌پارت 79 قورت دادم... و همنجور خودمو به خواب زدم... که دوباره تخت بالا و پایین شد و هیراد دراز کشید کنارم... و از پشت سر چسبید بهم و دستشو انداخت دور کمرم.. ــ نکن لعنتی... لعنت بهت.. هیراد... که تو عاشق یکی دیگه هستی ولی بازم داری ازم سوءاستفاده میکنی... یک قطره اشک از چشمام چکید... روی بالشتم و تاصبح من خواب به چشمام نیومد... دستای هیراد که دورم بود رو میدیدم و اتیش میگرفتم... ولم کن لعنتی... صبح قبل از اینکه هیراد بلند بشه ازجام پاشدم... نگاهی به صورت قشنگش انداختم... کاش میشد مال من بودی عشقم... اشکام دوباره سرازیر شد... وسایلمو اروم بدون هیج سر و صدایی داخل چمدونم جا کردم و خودمم لباسی تنم کردم و همراه با چمدونم رفتم پایین... چمدون رو تحویل امانات دادم که وقتی بخواییم بریم.. بگیرم ازشون...رفتم تو لابی با دیدنشون که همه شون دور تا دور هم نشسته بودن و داشتن صبحونه میخوردن... حسرتی تویدلم کشیدم... که من هیچ وقت خانواده ای گرم و پرشوری نداشتم... که بشینم کنارشون صبحونه بخورم...... بغضمو قورت دادم و با لبخند مضحکی رفتم سمتشون... و سلامی بهشون دادم... با اکراه سری تکون دادن... سلام کردن هیچ کدومشون بلد نبودن... نشستم که خانجون که اون طرف نشسته بود گفت ــ هیراد کجاست؟... مگه نباید الان بیدار شده باشه... پیرزن فضول لبخندی بهش زدم و گفتم ــ به عرض تون برسونم که حموم هستن... ابرویی بالا انداخت و عصاشو به زمین کوبید... تو خاندان ما رسمه زن هیچ وقت قبل از مردش... از اتاقش نمیاد بیرون که سر سفره صبحانه حاضر بشه... همشون با سکوت سری تکون دادن... دستمو زیر میز مشت کردم