همیشه تو زندگی اگه کسی ناراحتم کرد یا مشکلی پیش اومد هیچ وقت قهر نکردم،داد نزدم،تنبیه نکردم،قطع رابطه نکردم ،از ترس خراب شدن همه چی و از دست دادن ادما و تنهایی فقط بخشیدم حتی اونی که مقصر نبوده عذرخواهی کرد من بودم چشم پوشی کردم و گذاشتم بگذره تا فقط حل بشه و خراب نشه،،همین شد مقدمه داغون شدن اعصاب و روان یه ادم ۲۶ساله.همین شد شروع افسردگی من تو بارداری و بعد زایمان.مثل آدمی که خوابه بود و حالا انگار یهویی تو دوران بارداری و بعد زایمانش از خواب بیدار شده باشه.درد ضربه هایی که خوردم و اون موقع داغ بودم و حالیم نبود یهو پیدا شد و لذت زندگی رو ازم‌گرفت...

عزیزم دقیقامنم مثل توام 😔😔😔

آنقدر همه چیز رو تو خودت نریز ما زنها چرا باید هر جور نا حقی رو قبول کنیم نمیگم دعوا کن اما با طرفت حرف بزن تازه کسی رو نمیتونی به زور نگه داری منم ادم ارومی هستم اما بی عدالتی رو تحمل نمیکنم اگه طرفم من رو بخواد باید به من احترام بذاره منو همینطور که هستم قبول کنه وگرنه نمیشه زندگی کرد تحمل هم تا جایی پیش میره وقتی لبریز از غم و کینه شدی دیگه تحمل سخته

عزیزم میدونستی همینکه ریشه مشکلت رو فهمیدی یک قدم جلوتر از خیلیا هستی🌱حتما حتما با مشاور صحبت کن

عزیزم از مشاور کمک بگیر یکم ارامش بگیری