اعصابم خرابه .از صبح تنهایی بچه داری کردم،کار کردم .همسرم از سرکار اومد بچه رو نگه داشتم استراحت کرد .بعد رفتیم بیرون .برگشتیم خونه انتظار داشتم بکم بچه رو نگه داره من چایی دم میکردم برا بچه غذا اماده میکردم بچه چسبیده بود بهم فقط گریه میکرذ بغلش کنم شوهرمم با گوشی بازی میکرد .یهو سیمام اتصالی کرد توپیدم بهش اومدم اتاق با گریه .خیلی آدم با درکی هست خیلی تو کار خونه و بچه داری بهم کمک میکنه ولی من اعصابم خیلی ضعیف شده .دیگه تحمل ندارم با کوچیکترین چیژ به هم میریزم وگرنه اون بیچاره همیشه به ساز من رقصیده .الانم داره بچه رو میخوابونه بیاد از دلم در بیاره

من چیکار کنم اونوق با دوتا بچه کوچیک بدون کمکی همسرم عصر میاد شبا دیگه تموم میشم

ای باجی منم اونطوریم اعصابم ضعیف شده خیلی واقعا

حق داری ادم ی وقتای کم میاره واقعا بچه داری سخته کنار اون هم مسؤلیت خونه و همسر بودن و مشکلات که ذهنو خسته میکنه ادم نمیکشه واقعا وقتی برای خودت نداری

باز خوبه همسرت کمک میکنه
همسر من کمک که نمیکنه هیچ اگه سر پسرمم جیغ بزنم منو دعوا میکنه

منم مثل توأم ،اعصابم دیگه نمیکشه
یهو قاطی میکنم ،میرم بیرون بچه رو بیخیال میشم میذارم میرم خونه ی پدرم
خسته شدم ،هیچ مردی درک نداره که مادر از صبح تا شب به پای این بچه داره میسوزه
انگار نه انگار ...😔

شوهر من دریغ از کمی درک تازه انتظار داره همش با سازش برقصم

مامان هایی که دوقلو دارن و یه بچه دیگه دارن پس چیکار میکنن شمایی که یکی داری انقدر اعصابت ضعیفه خودت و کنترل کن عزیزم

ماشالله بهش

منم اینجوریم شوهرمم خونه باشه بچه میچسبه بهم فقط غر میزنم ک یه کم نگه داره خیلی عصبی میشم 🤦🏼‍♀️

عزیزم برو خداروشکر کن بخدا همسرت کمکت میده بچه خواب میکنه من که دوقلو دارم تنها کمک نمیده نه بچه نه خونه غذا همش باید خوب باشه همیشه غذا باشه هیچ کمک نمیده میگه وظیفه خودت هست

منم آخر شب ها اینطوری میشم😬 از بس خسته میشیم دیگه اعصاب نمیمونه