خب خب تجربه زایمانم
من از اولش خیری از بارداری نبردن اولش هماتوم بعدش امینوسنتز شدم و سرویسک کم و بند ناف دو دور گردن بچه ام بود
خوب ۳۶ هفته بودم ماما گرفتم گفت هر هفته دو یا سه بار بیا برا آن اس تی من میرفتم با مادرم خدارو شکر خوب بودن تا ۳۸ هفته رفتم معاینه گفتن دو سانتی آمدم ورزش هامو کردم روز که ۳۸ هفته ۴ رفتم ماما ام گفت ضربانش جنگی به دل نمیزنه با اینکه حرکاتش خوب بود گفت بستری شو گفتم برم خونه آماده بشم بیام گفت نه لباسهاتو بده مادرت برو رو تخت منم کلی ترس جونمو گرفته بود که الان چی میشه اصلا آماده نبودم دراز کشیدم هرکسی برا خودش آمد یک نظر دادنو سرم زدن و آن اس تی وصل کردن از ساعت پنچ غروب بستری شدم هرکس برا خودش معاینه میکرد ماما گفت تا چهار سانت نشی نمیزارم رو سرت باشم میرم خونه زنگ میزنم خبر تو میگیرم هعی هرکسی برا خودش معاینه میکرد میمردمو زنده میشدم با هر معاینه بعخدا کلی درد داشت انکار. طلب داشتن خودمو اینقدر از دستشون می‌کشیدم اونها هعی بدتر میکردن دستشون ساعت های نه شب بود آمپول فشار به سرم زدن و هر دفعه یک آمپول بهم میزدن باسنم کبود شده بود به خدا از درد معاینه کردن چهار سانت بودم ماما آمد رفتیم حموم و ورزش هارو شروع کردیم که درد های زیاد شده بودن کم کم می‌گرفتن و ول میکردن صدام در آمده بود با هر درد نفس ام بالا نمی‌آمد انقباض که می‌گرفت منو جیغ ام در می‌آمد آمدم رو تخت های سرم دستم باز میشد هعی دوباره یک جا دیگر رو سوراخ میکردن نامردا تا درد ها شدید در شده بود هعی آن اس تی می‌گرفتن بچه چیزی نشه

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط