چقدر برا بی کسیم گریه گردم خونه مامانم و اجیم ۱۰دقیقه با ماشین فاصله داره ولی چه فایده جرات ندارم برم خونشون تا میرم اونقدر غر میزنن بچت دست به این نزنه به اون نزنه نره رو مبل بزن تو سرش ادبش کن انتظار دارن بچه من فقط ساکت بشینه یه گوشه تکون نخوره دیشب از ترس اینکه بچم جیش نکنه رو پتوشون ساعت ۱۲ردم کردن خونه خودم شوهرمم اینجا نبود داداشمم خواست بره سفر گفتم بمونم بدرقه داداشم ولی نزاشتن هوووف
بعد من باردارم هر روز خواهرام اونجان نهار و شام بعد من اضافه ام
چشمامو عمل کردم کسی نیومد پیشم
امینوسنتز کردم کسی پیشم نیومد البته خانوادم منظورمه
بچم دنیا اومد کسی نیومد
وای چقدر امروز احساس تنهایی کردم
یعنی میرم خونشون اومقدر غر میزنن خونه منم که کلا نمیان اینم بگن پسرم بچه ساکتیه اونا خیلی وسواس و حساسن

من جات بودم نمیرفتم اصلا ازشون دور شو .خانواده منم تقریبا همچین چیزین یکم کمتر کمتر میرم

دو راه دادی یا کلا خودتو بزنی به بیخیالی و هرکی هرچی گفت با شوخی جواب بدی و کار خودت رو بکنی و همه جا برو حتی اگه بهت نگفتن اینجوری شاید دیگران اذیت بشن ولی خودت راحتی و دومین راه قهر و تنهایی بودن هست اینجور همه راحتن خودت تو سختی و حتی اگه اعتراض کنی میگن خودت نیومدی پس بنظرم بهترین راه اوله...دنیا دو روزه مادرت مگه قراره چقدر زنده باشه؟پس بیخیال حرفاشون برو و کیف کن و خیلی وقتا از نظر اونا فکرکن شاید حق دادی بهشون..من ده ساله مادر ندارم و خواهرم ندارم و خیلی تنهام و میگم کاش فقط داشتم...

خوب برو با چند تا هم سن شرایط خودت بچه دار دوست بشو و رفت آمد کن بی خیال خانواده. به بچه ات آسیب روحی میزنن جا اینکه دلت باز بشه بدتر حالت خراب میشه. با فک فامیلی که بچه داره رفت آمد کن

شما که تو تایپک قبلیت میگفتی با آبجیتم همین رفتارو داره

تک تک جملاتتون درک می کنم😔😔😔😔

منم مثل توام.... انگار اضافه ام براشون..... چند ماه یبار میرم.... الان شوهرم کلا تعطیلات رو خونه بود... گفت بریم عید دیدنی خونه پدرت... گفتم نمیخام.... اونا وقتی منو نمیخان.. برا چی برم خودمو تورو بی ارزش کنم... متنفرم ازشون... هیچوقت برام ارزش قائل نشدن... تو تاپیک هام هست

نرو ..

آخ نگو نگو منم مامانم همینطوریه...
بخدا دوسال پیش خونشون رفتم از خونشون بی رودربایسی برداشت از خونش با بچه هام سر ظهر بیرونم کرد.
کفت برو دیگه اینجا هیچوقت نیا..
بعدم برداشت اینقددددددددرررر نفرینم کرد...
فقط فقط بخاطر خواهرم...
دیگه از اونروز بهم حتی یه زنگ نزده..
عیدم خونش نرفتم..
هرروز خواهرم شب تا صبح،
یا صبح تا شب، اونجا هستن با بچه هاش.
ببینی چقدر بچه های اونو نگا میدارن.
تا آجیم به کاراش برسه.
ولی بزا من حتی تو زاجیم،که بچم دنیا اومد هم نیومدخونم که ازم مراقبت کنه.
که بخیه هام بعد یکماه باز شد..

سلام عزیزم.درسته خونه‌ی پدرته اما جایی که به آدم بی احترامی بشه همون بهتر که آدم نره وقتی این همه فرق میزارن نرو بزار اونا دلتنگت بشن من خودم به شخصه هیچ جا نمیرن اگه برم در حد یکی ،دوساعت چونکه بیشتر بمونم آدم بی ارزش میشه .

منم بخاطر اینکه خوششون نمیاد نمیرم

بخاطر همین بی کسی دوست ندارم بچه دوم بیارم چون خیلی دست تنهام

سلام عزیزم، منم خونه پدرم 10 دقیقه با ما فاصله داره وقتی میریم هم خوبه احتراممون رو دارن، منتها 2 تا داداشام هفته ای چند بار میرن اونجا اصلا به من نمیگن توام بیا، این ماه رمضون ما 2 تا افطار رفتیم اونجا
ولی هر بار زنگ زدم بابام گفت دیشب بچه ها اینجا بودن
یعنی 2 تایی باهم هماهنگ میکنن میرن و به من نمیگن
حتی تبریک نوروز هم نگفتن بهم، انقدر دلم گرفته ازشون که دیگه دوست ندارم خونه بابامم برم 😒😒

چقدر بد
😶🫥

مگه خواهرات بچه ندارن