الان چندمین باره بچه‌م رو میارم یه خونه بازی که دقیقا سر کوچه عمه‌ش هست ولی نه خودم علاقه ای دارم ببرمش اونجا نه خداروشکر‌ بچه علاقه ای داره.
با اینکه خونه هامون یه خیابون فاصله داره ولی اصلا رفت و آمدی نداریم.
نه سراغی از بچه میگیرن نه ما. فقط آخر هفته ها جمع میشیم خونه مادرشوهرم که اونجا هم همه اسیر شام درست کردن و سفره انداختن.
واقعا فامیل جماعت به درد نمیخوره

محبت محبت میاره وقتی عمه به برادر زاده محبت نکنه بچه هم عشق وعلاقه ای به عمه اش پیدا نمیکنه .

واقعا چرا ادما این شکلی شدن؟
اوایل ازدواجم خانواده شوهرم فیلم بازی میکردن بهم محبت میکردن. بعد چند ماه ، چهره اصلیشونو نشون دادن.
من هنوزم نمیدونم چرا خواهرشوهرم پشتشو به من میکنه؟ مادرش هم ازش حمایت میکنه.
جالبترش اینه که پدرشوهرمم کلا چشمش به دهن اوناست که ببینه چی میگن؟ دقیقا همونا رو تکرار کنه. یعنی یه نفر تو این خونواده عقل نداره. حیف من که قسمت این آشغالا شدم.

دختر منک ن دایی داره ن خاله یه عمه فقط داره اونم که یوبس خالی اصلا هیچ حسی نداره ن به برادرش ن برادرزادش سال تا سال دعوتم نمیکنه خونش