ده روزه اومدیم روستا با مامانمو مادرشوهرم. دخترم مامان بابای منو خیلی دوس داره تو این مدت هی گفتم بهش چایی ندین دادن بهش خوراکی ندین دادن نوشابه ندین دادن خودم خوراکی ام میدم نوشابه ام میدم ولی ب اندازه ن جوری ک بچه از شام و ناهار بیافته خلاصه من هرچی گفتم همه برعکس حرف من انجام دادن الان ک توراه برگشتم حتی دخترم یبار نیومده بغلم حس میکنم ازم سرد شده تو این زندگی حتی نمیتونم ب وجود دخترم دلخوش باشم

ای بابا بی خیال من الان راضیم یکی بچمو نگه داره من فقط بشینم هیچ کاری نکنم
بچمم هی نیاد ازم آویزون بشه

دایمی که نیست موقته

اینجوری نیس عزیزم هرچه اونا محبت کنن تو مادری

دختر منم همینه تا وقتی خودمون دوتاییم باهام خوبه کافیه پدرش بیاد خونه یا بریم جایی دیگه منو اصلا ادم حساب نمیکنه انقد بدم میاد از این رفتارش میگم ببین به کی دلمو خوش کردم

والا منم خسته میشم بس که میگم هرچیزیو به بچم ندین ولی من برخورد میکنم جدی

😑این فکرارو نکن عزیز دلم تو این سن طبیعی هست این رفتار بچه منم همینه تازه بچه من میگه من با مادرجون میرم سفر تنها تو نیا