مامانا صبح تاشب از دستش کفر میگم .بخدا بریدم شوهرم میگه چه گوهی خوردیم بچه اوردیم.لجباز غر غرو بهانه گیررررررر.لباس می پوشه گریه در میاره گریه پوشک عوض کنم گریه عوض نکنم گریه.غذا لب نمیزنه باغذاب دو سه قاشق .وای بخدا بریدم از دستش حموم گریه .......شوهرم بارها پاشده بزنتش دستاشو مشت کرده زده دیوار عصبی روانی شدیم از دستش .خوابیدن بلند شدن با گریه.........وای چقدر خوشبختن اوناییکه بچه ندارن خوشبحالشون.

خونتون به نظرم خیلی تنش داخلشه همتون الان به یه جایی رسیدید همه خسته هستید ومنتظر یه گریه،یه کم به کاراش اهمیت ندید

بچه های انرژی مادر پدر ها رو حس میکنن و مطابق اون رفتار میکنن مخصوصا انرژی مادر رو،من هروقت از درون بهم ریخته باشم دخترم اون تایم بیچارم میکنه،هروقت اروم باشم اونم آرومه، موقع پریودی ک کنترل رفتارم دست خودم نیست بچم بحدی اذیت میکنه ک ازش متنفر میشم...سعی کن اول خودتو از درون اروم کنی

بچها گناهی ندارن شماها اعصابشو ندارید وگرنه بچه همینه گریه داره،خنده داره و....باید با عشق بزرگش کنید و با محبت ازش نگهداری کنید نه با کتک و...

شما ک نمیتونستید این گریه و بهونه هاشو تحمل کنید پس چرا بچه اوردین ک الان بخوایید کتکش بزنید و عصبی بشید

باهاش چقدر بازی میکنید؟
اینکه اون هر کاری کنه و شما واکنش بدی نشون بدین اون بدتر میکنه
من احساس میکنم شما بچتون رو عصبی و لجباز کردین
مثلا وقتی غذا نمیخوره اصلا برات مهم نباشه. ادامه باهاش بازی کن تا تایم بعدی
همین روند رو ادامه بده
من بعضی وقتا که آراد صبحانه نمیخورد به حدی عصبی میشدم که دوست داشتم واقعا بزنمش . سرش داد میزدم . دقت کردم که اون موقع چقدر منو و خودش رو اذیت میکنه. همش گریه و سرش رو محکم می‌کوبید به دیوار و من بدتر داد میزدم و اون عصبی تر و لجباز تر میشد
الان وقتی صبحانه نمیخوره اصلا عصبانی نمیشم میریم سراغ بازی . و میبینم که حال پسرم اینطوری خیلی بهتره

اول از خودتون شروع کنید اعصاب و روان خودتون اروم باشه با عشق باشه بچه ارومه رو خودتون کار کنید ۱۰۰ درصد درست میشه

بچه من همه اینا که گفتید هست به علاوه کلیی مشکلات دیگه.
نمی دونم قبلا به شما گفتم یا به یه مامان ديگه ولی راه حلش خوردن قرص اعصاب خودتون و همسرتون هست. چون این لجبازیاشون اقتضای سنشون هست و اکثرا همینن

همه بچه ها همینن
هیچ بچه ای بدون دلیل گریه نمیکنه اول به رفتار خودتون و همسرتون یه نگاه بندازین بعد ببینین برای چی بچه لجباز شده
اون بچه هیچ گناهی نداره فقط خودتو جاش بزار اون فقط یه بچست
بنظرم خیلی خسته ای اگه کسی رو داری که خیلی قابل اعتماد باشه بچتو پیشش بزار و چند روزی استراحت کنید با شوهرت تا اعصابتون آروم بشه

خداروشکر کنید بابت این فرشته نازی ک خدا بهتون داده ☺️🙏
حتما برای گریه هاش دلیلی داره حتما ببریدش دکتر چکاپ بشه وگرنه بچه الکی گریه نمیکنه

عزیز ببین بچه های ماهم گریه و جیغ و داد میکنن شما تنها نیستی
اون یه بچس ک نمیفهمه درک نمیکنه
تازه هم داره رشد میکنه روز ب روز هم تازه دنیای خودشو داره میبینه ک بشناسه
شما باید آروم باشین محیط خونه رو جوری کنین ک بچه عادت کنه ب آرامش
اگه اون جیغ بکشه شما داد بزنین بدتر میشه
صب باهاش بازی کنین ببرش بیرون
حتی برا نیم ساعت
حواسشو موقع جیغ کشیدن پرت ی بازی کن یا یه آهنگ شاد
بچه تا 5 سالگی هم داد زدنش جیغ کشیدنش پرخاشگریشونه
حتی کم خوردن زیاد خوردنشو... طبیعیه

باهاش زیاد بازی کنید
بی نهایت تاثیر داره و سعی کنید روی رفتاراش زوم نکنید و نخواید همه چی حرف شما باشه

چه خبرتونه همتون میگین کفر نگو بیچاره نگف میخوام بچمو بکشم ک گف فقط خسته شدم من واقعا درکت میکنم بچه ای ک صبح تا شب لج باز گریه کنه سر هرچیزی واقعا رو اعصاب مادر تاثیر میزاره غیر قابل تحمله
ولی اینو یادت باشه تو یه مادری هیچ کسم بجز خودت نمیتونه حالتو خوب کنه

ادامه😊😊
اون خیییییلی بچس. قرارنیست مث مامان وباباش فکر کنه.
من هییییچ تجربه ای از بچه نداشتم.
باهمین چیزایی ک گفتم خیلی خوب پیش رفتم...
میخواد بره حموم اول عروسکاشو میبرم میزارم داخل وان... بعد پسرمو صدا میزنم بیا ببین چقد قشنگ دارن اب بازی میکنن و خوش میگذرونن... توام میخوای بری باهاشون بازی کنی.؟ اونم مشتاق میشه.
باید راهه بچتو پیدا کنی

منم با مامان اراد موافقم.
رفتار خودتون باعث شده ک بچتون عصبی و لجباز بشه...
منم سنم کمه و بچه اولمه و هییییییچ کمک حالی نداشتم. ولی مدام تو پیچ دکتر و روانشناس مشاوره گرفتم....
بچت لجبازشده چون ب زور بهش غذا میدی. به زور مجبورش میکنی حموم بیاد یا لباس بپوشه.... دکتر میگفت بزار بچت خودش بیاد سمت غذا... یه روز کامل غذا نخوره هیچی نمیشه.. میخوای لباس تنش کنی از ده دیقه قبلش ذهنشو اماده کن..مثلا یه عروسکشو بردار بگو بیا باهم بریم لباس بپوشیم. با حالت بازی کردن لباس عوض کن.

دقت کن الان بچه هست و کنترلش دسته. فردا نوجوان میشه و کلی برات مشکل ساز میشه
سعی کن از الان روی رفتار خودت کار کنی تا بچت ازت متنفر نشه

بچه ها باهم فرق دارن من خودم بچم تا کوچک بود کلی گریه میکرد دایم بغلم بود حتی بغلم بود و طرف میشستم شب تا صبح خواب نداشتم افسرده شده بودم سرش داد میزدم حتی میزدمش الان داریم ی بچه آورده الان هشت ماهشه از دیوار صدا در میاد از این بچه نه واحد کنار ماست من تا حالا صدای گریشو نشنیدم فقط صداهایی ک درمیاره میخاد حرف بزنه گاهی میاد اصلا غریبی نمیکنه مامانش بذارتش توی اتاق دیگه و بره اصلا صداش در نمیاد ولی من ی دستشویی نمی‌تونستم برم الآنم حتی بچم میاد پست در هی در میانه یا گریه می‌کنه تا من بیام بیرون ولی ب ی نتیجه رسیدم جاریم خودش خیلی ریلکسه و همه چی ب تخمشه نه کسی برای مهمه نه کاری فقط خودش و بچس خودش اینقدر تخت می‌خوابه بچشم تا صبح می‌خوابه و خوش غذا و از شیر شبم گرفتنش یعنی من اونو میبینم داغ دلم تازه میشه اما فهمیدم مشکل از خودم بوده من آرامش نداشتم بچمم نداشت ب قول دوستمون الآنم هر وقت ناراحت با مریض باشم و بی حوصله بچم بیشتر اعصابمو ب هم می‌ریزه چون می‌فهمه حالمو شما هم روی خودت مار کن بیشتر بهش محبت کن با همسرت جلوش بحث نکن تا خوب بشه اون مشکل ندارد خودتون مشکل دارید

عزیزم می دونم اعصابت خرابه حق هم داری قصد نصحیت ندارم چون با تمام وجودت درکت می کنم پسر من تا حالا ی بارم ننشسته درست و حسابی غذا بخوره ب خدا دارم دق می کنم و هزار تا دکتر رفتم ولی بچه است اصلا نمی زارم حال بد من و بفهمه هزار بار از دستش عصبانی شدم بهش پشت کردم که نبینه محکم زدم روی پای خودم جاش مونده ی مدت همش جیق می زد منم اصلا ب روی خودم نمیاوردم همون لحظه راجب اسباب بازی یا کارتن یا هرچی باهاش حرف می زدم حواسش پرت میشد

عزیزم اینحرفو نزن خداروشکر کن که خدا بهت بچه داده

حرف میزنه پسرت