خیلی ناراحتم گاهی اوقات دخترم حین بازی زمین میخوره صورتش زخم میشه یا کبود میشه حتی چندهفته پیش روی چونه ش زخم شد هنوز جاش مونده،بچه های شما هم همینن؟من احساس بی کفایتی میکنم چون هرکی میبینه میگه چرا مواظبش نبودی

بچه همینه گلم هرچقدم مواظب باشی باز ی کاری دست خودش میده دخترمنک افتاد دهنش خونی شد البته پیش باباش بود اون همش سرش توگوشیه

بچه تا نیوفته بلند شدنو چطوری یاد بگیره
همین یک جمله رو بزار مبنای تربیتت توی همه ی مراحل زندگیش
تو کاملا مراقبش هستی اما جاش قرار نیست زندگی کنی بدوی راه بری بخوری یا هر مورد دیگه ای

بچه همینه دیگه عزیزم اصلا احساس بد به خودت نده
دختر منم هین چند روز پیش دوید و محکم لپش به دسته مبل خورد و کبود شد
من چیکار میتونستم بکنم ؟ هیچی ...
پس چرا باید عذاب وجدان داشته باشم ؟
به منم خیلی میگفتن
میگفتم مگه میشه دائم پشت سرش راه برم که نیوفته یا جایی نخوره؟ اصلا منطقی نیست
بچه باید زمین بخوره تا بتونه بلند بشه

چه ربطی داره
مادر حتی اگه ۲۴ ساعت چهار چشمی هم مواظب بچه باشه یهو سرشو برگردونه ممکنه بچه به جایی بخوره یا بیوفته ،مگه تقصیر مادره
اونایی که دایه عزیز تر از مادر میشن یعنی بچه های خودشون جای زخم ندارن؟هیچ وقت نیوفتادن؟ای خدا یعنی اگه دور و اطرافیان دهنشونو ببندن چقدر زندگی برای مادرای تازه زایمان کرده و بچه دار راحت میشه

دختر منو که که پسر وحشی چنگ انداخت الان یکماهه جاش نرفته
قشنگ زیر چشمش
انقدر ناراحتم میبنم صورتشو