یعنی ی ویژگی مثبت نداره. یک‌ماهه لب ب غذا نزده.
تو شورت پی پی می‌کنه پرخاشگر و عصبیه .ی بار مهد بردیمش میگه نمی رم دوس ندارم با همچین بچه ای چیکار باید کرد درمونده شدم

خدا بهت صبر بده

بچه دو حالت داره این شرایطش
اول اینکه نقص توی رفتار ما هست و باید عاقلانه و علمی رفتار خودمونو تصحیح کنیم. مثلا برای بحث تغذیه شما چقدر تلاش کردین روش درست رو برید؟ چقدر دوره شرکت کردین و دوره ها چقدر علمی بودن؟ چقدر مطالعه کردین و...
دقیقا درباره پوشک هم همین.
منظورم از تحقیق و مطالعه، یه کار علمیه نه اینکه تجربه اینو اون رو اسمش رو بزاریم مطالعه
و حالت دوم این که شما توی همه ی مراحل مسیر درست و علمی رو طی کردین ولی بچه تون نتیجه ای که انتظار می‌رفت رو نداد.
توی حالت دوم مشخصه که یه مشکل و نقصی توی بچه هست که حتما باید ببرید مشاوره. ممکنه بچه هایپر اکتیو باشه و....
اما راستش صادقانه بخوام بگم مورد دوم خیلی کمتره. من 5 ساله گهواره رو دارم و خودم هم مادرم. اکثرا میبینم مادرها حرف حق و علمی رو نمی‌پذیرند و نتیجه شو متاسفانه میبینن. (گاهی بی توجه ای به یه مسئله مهم خیلی راحتتره تا اینکه خودشونو درگیر یا محکوم کنن)

میبرم پیش‌روانشناس

منم از غذا نخوردنش عصبی ام و تلویزیون و گوشی دیدنش اگه ندم قشقرق به پا میکنه

فرشو چیکار کردی؟همش تو فکرت بودم

یعنی چی غذاکه نمیخوره پس چی میخوره از بیرون هیچی نده بهش