۲۱ پاسخ

من اصلا ب بچه دوم فکر نمیکنم اعصاب و روان نموند برام تو این گرونی اصلا فکر نمیکنم ب این موضوع😭

اولا که بچه دوم نیارید مگر اینکه واقعا اعصاب فوق قوی و وضعیت اقتصادی خیلی خوبی داشته باشید .
دوماً هرچی فاصله سنی بیشتر باشه بهتره مثلا ۷ سال تا ۱۰ سال .
پسرام ده سال فاصله سنی دارن و من خیلی راضی ام .

با این شرایط من دیگه در این کشور بچه ای نخواهم اورد و تنها موضوعم شرایط مالی نیس مثلا همین کمبود شیرخشک کمبود دارو و هزارتا چیز دیگه تا وقتیکه تحریمیم و هیچی ثبات نداره اوردن بچه مث ظلم میمونه همین یکی رو خدا واسم نگه داره

من دخترم ۳ سال و سه ماهش بود
دومی به دنیا اومد
ولی هم استراحت و خواب نداشتم
هم ویار شدید داشتم هیچی نخوردم
بچم کم وزن بود(بدنم کم اورده بود)
الان که ضعیفه و وزن نمیگیره
همش
به این فکر میکنم که کاش به خودم استراحت میدادم

من خیلی دوست دارم اگه به خاطر شرایط بارداریم که استراحت مطلق میشم نبود الان اقدام میکردم ولی با این شرایط فکر کنم تا دوسال ونیم وسه سالش نشه اقدام نکنم

با شوهرم باش همین امشب 😂با من یاش بعد خرید خونه

والا ما قصد داشتیم بچه دار بشیم بازم.
اما شوهرم‌میگه با این‌وضع مملکت،ظلم میکنیم در حق بچه.همین الان‌حس عذاب‌وجدان داره نسبت به پسرم.
ولی خوب اگه بخام بیارم،مد نظرم اینه که پسرم ۳سالش شد اقدام کنم.

فعلا تا ده سال حرفش هم نمیزنم

اگه کسی هست کمکت کنه و وعضت خوبه بیار الانا
اگ نه بزار بزرگتر بشه
منم مثل شما بعد یکسالگی روژا ب سرم زد اقدام کنم اما همسرم پشیمونم کرد
کلی دلیل آورد برام و آخر تصمیم گرفتیم ۴ یا ۵ سالگی روژا واسه بعدی اقدام کنیم

اگه اعصاب داری زود بیار اگه هم نداری نیار خواهر ،فاصله هم زیاد نزار اگه خواستی بیاری وگرنه گرفتار میشی هم همو نمی‌فهمن هم بازی نمیتونم کنن

من الان دخترم ۱۷ ماهشه یه تو دلی دارم ۱ماهش داره میشه

من با فاصله ۸ سال دخترم خیلی کمک میکنه

منم دوس دارم زود بیارم ولی فقط فکرم اینک تو بارداری کلی سونو آزمایش میدی بعد زایمان بچه هربار ی مریضی واسش پیش میاد ن میتونم چمو با خودم ببرم ن بزارم خونه بخاطره همین میخام سه چهار سالش شد بعد اقدام کنم خدا بخاد

من ک دو سال و چهار ماهه

هیچ وقت🫣

منم زیاد بهش فکر می‌کنم بعضی وقتا میگم سه سال اختلاف بعضی وقتا میگم نه بیشتر باشه بهتره در کل به نتیجه ای نرسیدم 😂

هرچقدربچه اول بزرگترباشه بهتره آسونتره ..هرچقدکم باشه فاصلشون خودت داغونتر وبی اعصابترمیشی

نه سعی کن فاصله بدی چون اذیت میشی من الان یکسال و سه ماه فاصلشونه پدرم دراومده تنهام کمکی ندارم نمیرسم نه خواب دارم نه خوراک آخرسر اطرافیان میگن به بچهات نمیرسی ینی خستگی تو تنم دو برابر میشه

من دوست داشتم ۲سال تفاوت باشه
ولی خوب

من پسرم سه ماهش بود نمی‌دونستم حامله بودم ۱فروردین هم دخترم به دنیا اومد خوبی و بدی داره خوبیش اینکه باهم بزرگ میشن بدیش اگه دست تنها باشی خیلی سخت میشه من دست تنها هستم خیلی زجر کشیدم باور می‌کنی با کلی بخیه روز اول بلند شدم مادرم فقط شش روز اول بود ولی پسرم بازم منو میخواست

اره منم خیلی دوس دارم تفاوت سنیشون کم باشه ولی اعصاب و روانم یاری نمیکنی😕
من قصدم اینه حداقل پسرم 5 ساله بشه که بفرستم مهد بعد درگیر بچه دوم بشم

سوال های مرتبط