سوال های مرتبط

مامان سیاوش مامان سیاوش ۱ سالگی
من الآن یه چیزی رو خیلی خوب فهمیدم. و اون این که از همه ی مادرایی که تو تاپیک قبلی منو متهم و قضاوت کردن، توی این شرایط خیلی آروم تر و صبور تر بودم.
شما ها تحمل ضربه ی یواش برای بچه ای که خودش با اون هیکل چاق خیلی ها رو کتک زده نداشتین. ضربه ای که اصلا نه درد داشت نه کبودی و من فقط برای چند دقیقه ساکت نشوندنش سر نیمکت بکار می بردم.
حالا اگر یه نفر بچه ی آروم و مودب خودتون رو کتک بزنه، گریه اش رو بیاره، فحشای بد بهش بده و وقتی تو داری سعی می کنی دخترت رو خوب تربیت کنی اون حرفای بی تربیتی یادش بده، پدر مادر بچه هم عین خیالشون نباشه چی کار می کردین؟
به والله زمین و زمان رو بهم می ریختید. تا هفت جد و آباد اون بچه و ننه باباشو جلوی چشمش میارید ول کن نیستین.
یه نکته ی جالب هم که به ذهنم رسید اینه که چرا همه خودشون رو جای پدر مادر اون بچه ی بی ادب گذاشتن؟
چرا یه لحظه خودتون رو جای اون پدر مادری که بچه اش کلی از این دانش آموز آسیب دیده نذاشتین؟
شاید اگر جاتون رو عوض کنید و حال اون پدر مادرایی که بچه شون آسیب می دید و هر روز میومدن مدرسه برای دعوا شکایت درک کنید کمتر قضاوت کنید
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱۷ ماهگی
وقتی بچه‌ها یاد می‌گیرن که هرچقدر هم یه نفر باهاشون بدرفتاری کنه، باز هم باید کنارش بمونن چون "خانواده است"، دو اتفاق مهم می‌افته:

۱. بدرفتاری براشون عادی می‌شه:
یعنی ممکنه توی آینده هم آدمایی که بهشون آسیب می‌زنن رو توی زندگیشون نگه دارن، چون فکر می‌کنن این طبیعیه و باید تحمل کنن.

۲. معنای عشق و محبت براشون اشتباه جا می‌افته:
اگه یاد بگیرن که عشق یعنی تحمل رنج، ممکنه توی رابطه‌های آینده‌شون هم گیر آدمایی بیفتن که بهشون آسیب می‌زنن ولی نتونن از اون رابطه بیان بیرون.

🤷‍♀️پس راه‌حل چیه؟

به جای این‌که بچه‌ها رو مجبور کنیم هر رابطه‌ای رو حفظ کنن، باید بهشون یاد بدیم که احترام و محبت باید دوطرفه باشه، حتی توی خانواده.
اگر یه رابطه باعث آزارشون می‌شه، حق دارن که فاصله بگیرن و از خودشون مراقبت کنن.
این‌جوری یاد میگیرن که توی آینده هم برای خودشون ارزش قائل باشن و رابطه‌های سالم‌تری بسازن.

مثلا اگه پسر عمو ، دختر عمه یا حتی بزرگ تر ها با بچه بد رفتار میکنن حالا به هر دلیلی ، قرار نیست بچه نسبت به این رفتار بد بی تفاوت باشه