انقدر عصابم خورده نمیدونم چکار کنم پسرم به شدت وابسته کوچه شده صبح چشمشو باز میکنه گریه میکنه که برم تو کوچه میره تو کوچه با بچه ها نمیسازه همش دعوا میکنه یا خودشو خاک و خولی میکنه بعد با این وضعیت گریه میکنه که برم خونه عمه ام به زور میارمش تو خونه موندم چکار کنم از سرش بیوفته دو روز دیگه بچم بدنیا بیاد چکار شون کنم این بره تو کوچه کی مواظبش باشه امروز گفتم نمیزارم بری انقدر گریه کرد کتکم زد یه لگد زد تو شکمم الانم نگران بچمم خدایا یه سیلی هم زدمش موندم چه کنم تحمل ندارم دیگه کم اوردم

دقیقا بچه منم غروبا می‌ره و دعوا میکنه

وای پسرمنم همینه خونمون رو خیابونه خودم میرم تو پارکینگ کشیک میدم نره توخیابون. بچه م بیاد باید گهواره شو ببرم پارکینگ همونجا بساط کنیم😭😭😭😭😭😭

تو سن پسر تو دختر منم اینجور بود منو میزد حرفای بد میزد حرفامو گوش نمی‌داد البته تو کوچه نمی‌رفت.پیش خانواده همسرم بودیم اونا اینجوریش کردن .خونه گرفتیم و دور شدیم ازشون و هرکاری میکرد بی تفاوت بودم ولی چون از اون محیط سمی بیرون اومدیم بچم خود ب خود خوب شد فقط بهش بی محلی کن گاهی با اخم کاری کن ازت حساب ببره.سریع شماره باباش رو نگیر گوشی نده ک زنگ بزنه.وقتی اون باهات نظرش مخالفه . وقتی میخواد بزنه نذار و با اخم و صدای محکم جلوشو بگیر.وقتی میخواد بره بیرون نبرش ی چند روز تحمل کن از سرش میفته.تمام این رفتارها رو از کوچه یاد گرفته تا کوچیکه روش تسلط داشته باش ک بزرگتر بشه کارت سخت میشه.بذار گریه کنه جیغ بزنه ولی حرف خودتو ب کرسی بنشون.نبرش اصلا دلت نسوزه اول تربیت بچه ات بعد آرامش خودت مهمه.من خودم هیچ وقت فکر نمی‌کردم دخترم اون رفتارا رو کنار بذاره.دختر من با دور شدن و پسر تو با نرفتن تو کوچه خوب میشه

مهدکودک نمیتونی بفرستی؟

ببرش مهمدکودک

پسر منم ۴ سالشه اینجوری شده بود چندبار زیاد بردم بیرون انقد بازی کرد که التماسم میکرد برگردیم خونه من گفتم نه میخوام بمونم و یا اینکه به مامانای همسایمون گفتم اجازه داد بچه هاش بیان خونمون باهاش بازی کنن اولاش تا میرفتن گریه میکرد ولی انقدر اومدن و رفت تا براش عادی شد

عزیزم به گریه هاش اهمیت نده چون هربار با گریه و جیغ اجازه دادی عادت کرده چند روز اهمیت نده میدونم اعصاب خورد کن میشه ولی تحمل کن. سرگرم کن خودتو پسرتم وقتی می بینه اهمیت نمیدی از سرش می افته

باهاش خوش رفتاری کن بازی نقاشی و اینا تاثیر داره...من قبلا خیلی عصبی بودم،داد و هوار میکردم دست خودم نبود سریع ب هم میریختم ی اتفاق ساده مثلا اب بریزه رو قالی یا اینا.....تصمیم گرفتم کتاب بخونم،وابستگی بچم ب بقیه رو از بین ببرم خیلی چیزا یادش بدم،خونه رو دوس داشته باشه.....منم هی بیخود عصبی نشم،حدود۹۵درصد اوضاع همونیه ک میخوام

پسر منم ی مدت میرفت تابستون پارسال!زمستون ک شد دیگه نمیشد رفت بیرون بعد ک هوا خوب شد خودم دیگه نبردمش تو کوچه خونه مامان بزرگشم عادت کرده بود هی میگف میخوام برم....ی روز باهاش صحبت کردم که اگه بری من تنها میمونم گریه میکنم میترسم تو ک نباشی....باباشم میبردش بیرون میخواست بیارش میگف الان مامان تنهاس گریه میکنه هاا،زود میومد پیشم،تا الان موفق شدم کنترلش کنم الانم گذاشتمش باشگاه اسکیت سه سالو نیمشه

بچه ها کلا بازی تو کوچه رو ب هر چیزی ترجیح میدن چون بچه های زیادی هست و بازی میکنن براشون جذاب
ولی ب شدت مخرب برا بچه
همه جور تربیتی پیدا میشه تو بچه های کوچه

عزیزم بچه احتیاج داره به بیرون و بازی کردن ولی از الان عادتش بده که صبح ها فقط یه ساعت می‌تونه بیرون بازی کنه بعدظهر هم همسرت یه دور ببره بیرون بیاد

شما هم پسرتون باهاش تو خونه بازی کنید
و چند بار مقاومت کنید نزارید بره
شاید جیغ بزنه و گریه کنه ولی طوری نیست
می ارزه

عزیزم منم مستأجرم پارسال رفتیم تو یه خونه
تابستون پسرا همه میومدن تو کوچه
و پسر من اینطور بود که اصلا یه دقیقه هم نمی‌رفت دم در (خونه های قبلی)
وقتی دید اینجا بچه ها میان تو کوچه و من یه بار اجازه دادم بره دیگه نتونستم کنترلش کنم و صبح ک میشد می‌رفت تا عصر
منم ب شدت مخالف بیرون رفتنش بودم
خونمون یه سال نشد خالی کردیم
چون واقعا بچم داشت از دست می‌رفت بچه کوچه ای میشد
دیگه خدا رو شکر تو این خونه بهش اجازه ندادم نمیره

عادیههههه پسر من دوسالشه همین شکلی هست. من با گوشی بستنی ب زور سرگرمش میکنم

عادت کنه دیگ گرفتنش کار هرکسی نیس
ببرش پارک هرروز چندوقت هم خودت پیاده روی داری هم بچه از اون محیط دور شه
بعدم اگ میتونی بزارش کلاس باشگاهی یا مهدی هرجا

خوراکی بخر براش
بازی کامپیوتری
فیلم
بازی فکری
اسباب بازی

چندسالشه

تو خونه سرگرمش کن