ما مامانا باید کارای خونه بکنیم اشپزی بکنیم تمیزکاری ب بچه رسیدگی کنیم پارک ببریم کلاس ببریم پوشک کنیم شیر بدیم غذا بدیم بازی کنیم ب شوهرمون برسیم اصلا نق نزنیم بهانه نگیریم مریض نباشیم در عین حال ب خودمونم برسیم ب جوان باشیم عدالت کجاست؟گناه ما اینکه بچه دار شدیم؟چرا ب مردا میگی درکم کن میگن اوف توام من خودم مشکلات دارم واقعا کجا باید خودمنو تخلیه کنیم

حققققق
اصلا تو بگو مرد بگه حق با توو هستش با این شرایط اقتصادی مرد مگه میتونه بیاد وقت بگذرونه ؟؟؟؟
مگه میتونه بیاد کمکت باشه ؟
پولشو بده کمکی بگیره مگه داره؟؟؟؟
و ما محکومیم عینه برده تمام اینکارها رو بکنیم و دم نزنیم چون خودمون خواستیم بچه بیاریم
لعنت به هرکسی که بالا نشسته زندگی ها رو نابود میکنه
خدا سر تک تک خاندانش بیاره

هیشکی فقط خودمون باید فکر خودمون باشیم

بخدا جرئت غر زدنم نداریم یه چیزی بگیم میگن ول کن بابا مگه چیکار کردی

دقیقا من همیشه از این موضوع ناراحتم
زندگی ما قبل و بعد از بچه واقعا زیرو رو شد اما همسرامون خیلی تغییر نکرد

اره والا من که حتی آبم میدم دستش
بخدا امشب دستم تو شستن ظرفا بود
بچمم تب کرده دندون آخریا رو داره درمیاره
دو روز حال نداره
صدام زد گفت بیاااا
نگا کردم گفتم بله گفت بیا کنترلو از روی اون یکی مبل بهم بده
بعد مبله اینقدر نزدیکش بود که اگه دستشو دراز میکرد و خم میشد دستش به کنترله میرسید در این حد

کوزت شدیم

کی بفکر ماست؟