دوستان ی سوال داشتم و ی حس عذاب وجدان خواستم ببینم فقط من اینجوری ام یا شما هم

من وقتی کارای خونمو کردم و تقریبا کاری ندارم و بچمم غذاشو خورده و خوابشم کرده و ساکته و واسه خودش میچرخه.میام میشینم میگم واسه خودم یکم برم تو گوشی یا کتاب بخونم.۵ دقیقه نمیشه از وقتی که واسه خودم میزارم حساااابی عذاب وجدان میگیرم که چرا الان که کاری ندارم با بچه بازی نمیکنم یا نهایت استفاده و لذت رو از این سنش نمیبرم و وقتمو با کتاب و گوشی گذروندم.نگاش میکنم وحس میکنم اونم ازم ناراحته کتابو میزارم کنار و میرم پیشش
و این حالت ی حسیه که نمیدونم درسته یا نه .چون اخه گاهی هم فکر میکنم پس خودم چی.
در کل مادر بودن سخته.همیشه فکر میکنی کم گذاشتی و این حس عذاب وجدان ادمو ازار میده.در حالی که شاید تو روز ده دقیقه هم نشه که واسه خودم باشم

بچهای من سلین ساحل

همه همینیم

کاملا اشتباه میکنی.تو باید به خودت اهمیت بدی کارایی که دوس داریو انجام بدی که بتونه انرژی داشته باشی حالت خوب باشه.اگه به خودت اهمیت ندی تو دراز مدت دیگه حتی دست و دلت نمیره به کارای روزمره.کار خوبی میکنی.اگه مدام بخوای با بچه بازی کنی تنهایی بازی کردن و وقت گذروندن با خودش یاد نمیگیره و تا همیشه باید کنارش باشی تا بخواد بازی کنه.البته نظر شخصیمه

بله خیلی این اتفاق برام میفته

قبلا اره ولی الان نه چون اون وقتی که برا خودم میذارم حالمو خوب میکنه خب ماهم آدمیم ربات که نیستیم

منم گاهی گوشی دستم میگیرم ولی بازی هم زیاد میکنم با پسرم چون خیلی دوست داره وقتی باهاش بازی میکنم از ته دل می‌خنده. روزایی ک خیلی سرم شلوغه یا مهمون دارم شبش عذاب وجدان میگیرم ک امروز زیاد با پسرم نبودم