من باافتخار میگم که هردو بچه ام هم دختر هشت سالم هم پسر نه ماهم بغلی اند…..
نه تنها بچه هام خودمم بغلی ام،وقتی پدرمو بغل میکنم بغض میکنم بابت زحماتی که برام کشیده تا به اینجا برسم
وقتی مادرم رو بغل میکنم از بودنش از داشتنش کیف میکنم وقتی خواهر//برادرمو بغل میکنم بادم میاد که وقتی نبودن چقدر برای داشتنشون دعا کردم
وقتی همسرمو بغل میکنم آرامش میگیرم خستگیم رفع میشه
باهربار بغل کردن عزیزانم یاد خدایی میوفتم که من و عزیزانم رو خلق کرده و بابت این نعمت هاش شکر میکنم
من بارها سر بغلی بودن بچه هام طعنه ها شنیدم و جوابم یک چیزه
که بزرگ شدن ازین نعمت محرومم.وقتی به چشم میبینم که دخترم هرسال داره عاقل تر میشه و میفهمه باید چه رفتاری بکنه و دیگه بچگی قبل رو نداره مسلما بیشتر پسرمو بغل میکنم چون میدونم روزی اونم بزرگ میشه
هرچند به لطف وجودش الان دخترمم زیاد بغل میکنم چون هرچقدر هم عجله داشته باشیم،بغل بوس و محبت ما برای هردوتاشونه.یکی رو بوسیدیم اونیکی رو هم باشه از زیر سنگ میکشیم بیرون و میبوسیم🤭🤭🤭
دقیقا همینجوریه ب ما هم میگفتن ولی گوش نمیدادیم بغلش میکنیم
کاش بقیه سکوت کنن و تا بچه میخواد در آغوش گرفته بشه انقد نگن بغلیش کردی دیگه . واقعا اون لحظه تمام صبوری خودمو جمع میکنم که برخورد تندی نکنم باهاشون
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.