مامانا چیزی ک من تو گهواره خوندم اینه ک بچه وقتی از پیشش میری اضطراب جدایی میگیره خب پسر منم همینه از پیشش میرم گریه می‌کنه تا برم پیشش این کارو واسه ابجیش و باباش هم انجام میده حتی وقتی پیش یه غریبه میزارمش از پیشش ک بلند میشه برا اونم گریه می‌کنه آخه چرا اینجوریه مگ نباید فقط برا مامان باباش این کار و بکنه ینی ما رو نمی‌شناسه ؟منو اگ تو آشپزخونه باشم ببینه گریه می‌کنه ک برم پیشش اما موندم چرا پسر من این مدلیه 😥

من وقتی خانوادم خودم هستن اونارو اندازه من میخواد به بغل همه میره ولی وقتی میفرستم خونه مادرشوهرم اصلا خوشحال نمیشه غریبی میکنه وقتی میارم خونمون باز مثل همیشه بازی میکنه لبخند میزنه فک کنم بچها از ۹ماهگی به پدر مادر علاقه بیشتری دارن و جز اونا با هیشکی راحت نیستن

پسر منم همینه حتی واس غریبه ها گریه می‌کنه

خب اضطراب جدایی اصولا از ۹ ماهگی شروع میشه
اینی ک گریه میکنه بیشترش بخاطر اینه ک تنها می‌مونن
یا خوابش میادوگشنشه
بچه منم مگر اینکه یکی خیلی براش غریبه باشه بغلش نمونه وگرنه اینطوری نیست صرفا بگه فقط مامان بابام باشن طبیعیه زوده الان

پسر من پیش هیچ احد و ناسی نمیمونه تابرم دسشویی بیام انقد گریه میکنه

پسر منم اینجوریه حتی هرکی میگ بیا بغلم میره با همه میخنده کلا فرقی نمیکنه من و باباش باشیم یا نه منم دوس ندارم اینجوری باشه