من جای خواب پسرم رو جدا نمیکنم.
تو این یازده ماهی که من رسما مادر شدم (و شاید نه ماه قبلش) مهمترین تجربه ام که شاه کلید تجربه هام بوده اینه که به غریزه مادریم اعتماد کنم. اولین دلیلم برای این جدا نکردن هم اینه که واقعا ته دلم راضی نیستم به این کار.
من مدتهاست یه نوروساینتیست (عصب شناس) رو دنبال میکردم که خودشم سه تا بچه داشت و تمام توضیحاتی که در مورد روشهای بچه داری میگفت منطبق با سواد عصب شناسیش بود. خودشم تا سنین بالا با بچه هاش یه جا میخوابیده. اون میگه خوابیدن در کنار هم روی حس امینت و اعتماد خیلی اثرگذاره. همه پستانداران هم اینو میدونن بطور غریزی و اعمال میکنن. تنها موجودی که اصرار داره به جدا کردن جای خوابش انسانه‌. اخیرا یه روانشناس دیگه هم گفته تا ۷ سالگی ناخودآگاه بچه موقع خواب بیداره و تنها بودن یا نبودنشو حس میکنه و این روی عزت نفس و اعتمادبنفسش خیلی تاثیر داره.
۳. بچه ها مخصوصا تو سن کم نمیتونن حرف بزنن و اگه اتفاقی براشون بیفته، خواب بد ببینن، چیزی بشنون، نمیتونن توضیح بدن.
تو سنین ۳، ۴ سالگی هم تخیلشون داره شکل میگیره و حتی ممکنه دوست خیالی داشته باشن. ترس از تاریکی مال همین سنه و اگه من باشم دوست ندارم تنها باشم.
ما جای خوابمون رو به اتاق پسرم منتقل کردیم. اتاق خودمونم برای خلوت خودمونه. مطمئنم جدا کردن جای خوابشم سخت نیست، چون از اول تو اتاق خودش بوده و عادت کرده.
اگه جای بچم جدا باشه من خواب خوبی ندارم چون همش استرس دارم نکنه طوریش بشه در طول شب.
اگه حالتون با هم دیگه خوبه نگران این نباشید که شبیه دیگران نیستید

مرسی از پیام خوبت
من الان که واقعااا دوست ندارم چون جدیدا وقتی می‌خوابه نصف شب بیدار میشه میاد یا دستمو میگیره یا سرشو میذاره رو دستم اون موقع دلم میخواد دنیاااا وایسه یا وقتی که داره خواب بد میبینه هق هق میکنه تو خواب دستشو میگیرم صداش میزنم من کنارتم پیشتم بجم اروم اروم میشه میخوابه قشنگترین حس مادری رو دارم چیزی که بخاطرش سال ها سختی کشیدم فعلا که دارم لذت میبرم بعدا خودش هر وقت دوست داشت بره از،ما جدا بخابه

مطلب رو به خاطر محدودیت های گهواره کوتاه کردم. نظر همه اونهایی که جای خواب رو با توجه به شرایطشون و با آگاهی جدا کردند محترم، این مطلب بیشتر برای اونایی که نمیدونن‌چیکار کنن.‌ نیاز نیست که تحت تاثیز جو قرار بگیریم. هر کاری مزایا و محاسن خودشو داره. با توحه به شرایط خودتون تصمیم بگیرین.

منم جاشو قصد ندارم تا ۶،۷ سالگی جدا کنم
فقط و فقط بخاطر غریزه مادری و حس خودم...میدونم بچه کوچیک از تنهایی میترسه

از اعماق قلبم به حرفت عقیده دارم

من پسر بزرگم تا دوسالگی که شیر میخورد پیش خودم می خوابید بعد که از شیر گرفتمش کم کم جای خوابش و جدا کردم
تو مرحله اول پیش خودمون می خوابید وقتی خوابش سنگین میشد می بردمش اتاق خودش که صبح بیدار میشه ببینه که تو اتاق خودش خوابیده
مرحله دوم پایین تختش می خوابیدم تا عادت کنه که تو اتاق خودش خوابش ببره
مرحله سوم پیشش دراز می کشیدم و براش قصه می گفتم و بغلش می کردم تا خوابش ببره بعد میومدم اتاق خودم
مرحله چهارم براش قصه می گفتم بعدش بوس و شب بخیر می گفتم و میومدم اتاق خودم تو این مرحله دیگه خودش خوابش می برد و از چیزی هم نمی ترسید
هر چیزی که تو شب باعث ترسش میشد و باهم از اتاقش جمع می کردیم که دیگه نترسه
این مراحل مستقل شدنش تقريبا یک سال طول کشید ولی بعدا که بزرگ تر شد حدود ۵ و ۶ سال دیگه انقد بازی می کرد و خسته میشد خودش می رفت تو تختش می خوابید
اینم بگم که پسر بزرگم کلا از بچگی تو همه چی زود مستقل شد خودش خیلی استقلال و دوست داشت حتی به من می‌گفت وقتی میرم دستشویی بذار خودمو بشورم تو نیا خودم میتونم چون من یکم وسواس دارم تو تمیزی همش بالاسری بودم که خودش و دستاش و تمیز بشوره ‌ولی همش غر میزد و اصلا دوس نداشت این کارمو
اینو گفتم که بگم شخصیت بچه ها باهم خیلی فرق داره الان پسر کوچیکم خیلی نازنازی و مامانی هستش دقیقا برعکس پسر بزرگم
فعلا که شیر میخوره تو تخت بغل مادر پیش خودم میخوابه ولی بعد از این که از شیر گرفتمش همون مراحل و با صبر و حوصله اجرا میکنم تا جای خوابش و جدا کنم البته فکر کنم این سری کارم راحت تر باشه چون پیش داداشش میخوابه و اتاقشون یکیه احتمالا راحت تر بتونه تو اتاق دیگه ای بخوابه

اوهوم فکر خوبیه
من خودم از قبل عید یعنی از ۹ماهگی دخترم تقریبا پایین تختمون تشک میندازم براش و میخابه فعلا هم گفتم اینجوری هستیم تا ۳سالگیش حداقل

صحبتای ی روانشناس رو گوش میدادم میگف برای خواب مستقل و جای خواب جدا اصلا لازم نیس از سن کم شروع کنید درصورتی ک تو مقالع های علمی میگه 6 ماهگی 2 سالگی و 7 سالگی قبل از شروع وابستگی و ترس از دست دادن جاخوابو جدا کنید...
میگف از زمانی ک بچه ب درک و فهم رسیده باید ب بچه یاد داد ک کل خونه امنه همجای خونه بخوابید هرجا بچه خوابید ی پتو بکشید روش خودتونم همه جا بخوابید با لامپ خاموش یا روشن بزارید بچه بفهمه همجای خونه امنه حالا هروخ ب امنیت پی برد ی اتاق براش قرار میدیم ولی نمیگیم این اتاق توعه
این اتاق برا استراحته همیشه باید درش باز باشه اتاق انفرادی نداریم
باز ی مطالب دیگه میخوندم میگف باید ی اتاق قرار بدیم و خودمونم داخلش بخوابیم بعد کم کم رفتو اومد رو کم کنیم یا بگیم هروخ نیاز داشتی میام پیشت سایه بازی و اسپری عصاره استخدوس بزنیم و بگیم این تموم چیزایی تورو میترسونه از بین میبره و غیره
نمیدونم چقدرش نتیجه میده گفتم بنویسم اینجا 🤭

اصلا شاید دخترم بتونه من دیگه نمیتونم مستقل بخوابم 🤣

من تو دوران بچگی بخاطر دلایلی مجبور بودم جدا از مادرم بخوابم نصف شب بخاطر دستشویی که میترسیدم برم تا صبح گریه میکردم یا همش احساس میکردم یکی داره نگام می‌کنه الان هم وقتی اون روزا یادم میفته گریم میگیره 🥺
بخاطر همین جای خواب بچمو جدا نمیکنم

مرسی از مطلب خوبت لطف میکنی اسم عصب شناس بگی ماهم از مطالبش استفاده کنیم

منم تو مدل های دیگه پسرم رو مستقل میکنم ولی توی خوابیدن نه دوست دارم کنار خودم بخوابه اصلا دوست ندارم ازم دور باشه خودم طاقت ندارم

منم موافقم.من یه مادر ۴۰ ساله هستم از تاریکی و تنهایی میترسم🥲حالا ریشه در کودکی داره یاهرچی نمدونم.براهمین نمیتونم بچمو تنها بزارم.رو تخت خودش کنار خودم میخابه.حتی پشت بهش خابم نمیبره.نمیخام مثل خودم ترسو باشه اما الان زبون نداره از خودش دفاع کنه پیشش هستم تابزرگ شه و خودش بخاد مستقل شه

احسنت حرف دلمو زدی منم تا اخر بچه هام جاشون کنارخودمه نمیشه بخاطر خلوت خودم حس امنیتو ازبچه هام بگیرم

مرسی از پیام خوبت
من الان که واقعااا دوست ندارم چون جدیدا وقتی می‌خوابه نصف شب بیدار میشه میاد یا دستمو میگیره یا سرشو میذاره رو دستم اون موقع دلم میخواد دنیاااا وایسه یا وقتی که داره خواب بد میبینه هق هق میکنه تو خواب دستشو میگیرم صداش میزنم من کنارتم پیشتم بجم اروم اروم میشه میخوابه قشنگترین حس مادری رو دارم چیزی که بخاطرش سال ها سختی کشیدم فعلا که دارم لذت میبرم بعدا خودش هر وقت دوست داشت بره از،ما جدا بخابه

منم‌۳ تا بچه دارم بچه ی بزرگم ۱۰ سالش هست اصلاااااا نمی تونم بدون بچه هام بخوام تو جیگز خودم میخوابن ۳ تاش باباش اون طرف میخوابه🤣

منم‌۳ تا بچه دارم بچه ی بزرگم ۱۰ سالش هست اصلاااااا نمی تونم بدون بچه هام بخوام تو جیگز خودم میخوابن ۳ تاش باباش اون طرف میخوابه🤣

منم جدا نکردم،دلیلم هم این بود اگه خدایی نکرده اتفاقی براش بیوفته من متوجه نمیشم،الان که پسر بزرگم پنج سالشه،دو هفته پیش دیدم تو خواب صحبت میکنه،زیاد توجه نکردم بعد دیدم نه مثل اینکه هزیون میگه،دست گذاشتم رو سرش کوره آتیش بود،تا یکی دو ساعت پیش با برادرزادم بازی می‌کرد و اصلا علائمی از تب و بیماری نداشت،اگر من جدا میکردم جای خوابشو بعد خوابیدنش میادم اتاق خودم معلوم نبود چه اتفاقی میوفتاد،یا چندین بار پیش اومده مریض شده و یهو با استفراغ خودشو نشون داده اونم نصف شب و تو رخت خوابش،یا خواب خیلی بد دیده یهو جیغ زده چون کنارش بودم،سریع بغلش کردم،حالا فکر کن تا از تختم بیام پایین برم اتاقش بچه دور از جونش سکته میکرد

خیلی قشنگ و مفید بود عزیزم

منم جای بچمو عوض نمیکنم کنار خودمون میخابه، من خودم زمان بچگیم با خواهر و برادر و پدر مادرم تو یکجا میخابیدیم چون اتاق خواب جدا نداشتیم.الانم من نه جای جدا دارم که جدا بخابونم نه اینکه دوست دارم این کارو بکنم

منم جای بچمو عوض نمیکنم کنار خودمون میخابه، من خودم زمان بچگیم با خواهر و برادر و پدر مادرم تو یکجا میخابیدیم چون اتاق خواب جدا نداشتیم.الانم من نه جای جدا دارم که جدا بخابونم نه اینکه دوست دارم این کارو بکنم

خیلی قشنگ و مفید بود عزیزم

منم جای بچمو عوض نمیکنم کنار خودمون میخابه، من خودم زمان بچگیم با خواهر و برادر و پدر مادرم تو یکجا میخابیدیم چون اتاق خواب جدا نداشتیم.الانم من نه جای جدا دارم که جدا بخابونم نه اینکه دوست دارم این کارو بکنم

واقعا عالی بود ❤️👏
مخصوصا اونایی ک میگن از۶ماهگی باید جداکنی بذار اول بشناستت بعد جداش کن

واقعا عالی بود ❤️👏
مخصوصا اونایی ک میگن از۶ماهگی باید جداکنی بذار اول بشناستت بعد جداش کن

منم قبل از بچه دار شدنم ميگفتم سريع جاي خوابشو عوض ميكنم ولي الان نميخوام و به نظرم هنوز زوده

منم قبل از بچه دار شدنم ميگفتم سريع جاي خوابشو عوض ميكنم ولي الان نميخوام و به نظرم هنوز زوده

منم جدا نکردم از خودم بچهامو بخصوص تواین موقعیت که اصلاااا

واقعا خوب بود❤️👏

احسنت منم همین دیدگاه رو دارم اصلا خودم وقتی کنارمه با ارامش کامل میخوابم کافیه ازم یک ذره دور باشه تا خود صبح پریشونم