خیلی فکرم مشغول احساس میکنم واسه پسرم کم میزارم من دوتا آبجی دارم با یکیشون همش میرم میام ولی یکیشون سه تا بچه شر داره اصلا بچه رو میبرم اونجا کلا دارن اینو اذیت میکنن واسه همین کم میریم پیشش مادرشوهرم میرم پیشش انتظار داره من غذا درست کنم بچه هاشو دعوت کنه و بقیه فامیل شوهرم که راحت نیستم باهاشون احساس میکنم پسرم ارتباطش خیلی کمه مامانم دوره تو یکماه یکی دور روز میریم پیششون احساس میکنم پسرم اینجوری یاد نمیگیره اجتماعی باشه و همیشه تو خونه دلم براش میسوزه خکاش تو آدم درستت دور برم بودن خیلی احساس تنهای میکنم

برو پارک
محرمه برو‌مسجد حسینیه

عزیزم مگه قراره هی مهمونی برید که اجتماعی بشه؟ برید کلاس مادر و کودک با هم سالانش بازی کنه برید پارک برید خانه بازی برید برید شهر بازیای سرپوشیده

عزیزم الان همه همینن تعداد کمه ، ببرش پارک ، تو‌خیابون، خانه‌ بازی، ک بچها رو‌ببینه

ببرش خانه بازی یا ثبت نامش کن مهد کودک

منم دایره رفت امادمون خیلی کمه تا چهار که شوهرم از سر کار میاد ما خونه ایم هر روز بعد ک میادمیریم بیرون سعی میکنم هر عصر یا یکی درمیون پارک ببرمش
ولی با این وجودم همش دوس داره بیرون باشع حس میکنم اصلا خونه رو دوس نداره همش بیرون

ببرش بیرون ، پارک یا خانه بازی بذار با هم سنو سالای خودش بازی کنه خونه ی این و اون که نمیشه من فقط خونه مادرم میرم الانم اونا نیستن بیشتر از یک ماهه جاییم نرفتم

والا منم همینم خانواده خودم ک فوق العاده کم جمعیت نه خاله دارم نه عمو و عمه فقط یه داداش دارم و مامانم
خانواده شوهرمم ک شهرستانن ۶ ماهی یه بار میبینمشون بچمم همیشه تنهاس

برو پارک
محرمه برو‌مسجد حسینیه

من چی بگم ک تو تهران تنها هستیم نه خانواده خودم هستن ن خانواده شوهرم از صب تا شب بچم تو خونه با خودم تنهاس الانم ک داریم طلاق میگیریم

دخترمنم همش خونه س شهرغریبم هیچکسوندارم

من چی بگم ک تو تهران تنها هستیم نه خانواده خودم هستن ن خانواده شوهرم از صب تا شب بچم تو خونه با خودم تنهاس الانم ک داریم طلاق میگیریم