من همش فکر میکنم خیلی کم برای دخترم وقت میذارم با اینکه خیلی بازی میکنم باهاش ولی بازم احساس ناکافی بودن دارم تو ارتباط برقرار کردن هم همیشه حواسم هست که حرفی نزنم ناراحت بشه و براش تروما بشه ولی بازم هر روز دارم خودمو اینطوری عذاب میدم که من مادر خوبی نیستم ،حس خوبی هیچوقت به خودم ندارم این در صورتیه که همه فکر میکنن من خیلی از خودم رضایت دارم و مادر خیلی خوب و مهربون و پایه ایم ،چجوریاست که من اصلا خودمو باور ندارم خیلی ذهنمو مشغول کرده این موضوع،چند روز پیش از همسرم پرسیدم به مادری کردن من چند میدی از ده ،گفت ده نمیدم ولی ۹ میدم حتما ،من گریم گرفت اصلا توقع نداشتم این عدد رو بده انتظارم نمره ۳ یا ۴ بود ،یعنی همینقدر خودمو قبول ندارم 😵‍💫

همه مون همینیم فقط تو مادری اینجوری نیستم کلا از هیچ لحاظی خودمو قبول ندارم همه شم به خاطر ضعف اعتماد به نفسم

سلام عزیزم ، خوبین؟
گیسو بهتره؟
سمانه جان این کمال گرایی رو اینستا به جون ما انداخته واقعا!
همین که به فکر هستیم که هم بازی کنیم باهاشون و وقت بزاریم هم به موقع غذا بدیم، به وقت بخوابونیم یعنی داریم وقت میزاریم برای مادری کردن .
به خودت سخت نگیر عزیزم ، شاد باش و خودت رو دوست داشته باش و با خودت مهربون تر باش ، قطعا این خیلی بیشتر رو مادر خوب بودنت تاثیر داره و برای گیسو جان بهتره🙏☺️♥️

آره دقیقااا منم همینم..ولی هیچ مادری کامل نیست اما عشقی ک به بچمون می‌دیم شک نکن کامله 🥲💜

عزیزم گیسو بهتره خوب شده

دقیقا من همین طورم انگار خط به خطش حرفای دل منه ....

هممون همین حس رو داریم
منم هرشب میگم بد بودم کم بودم از فردا بهتر میشم فلان و بیسان
کار هر شب منه

چقدر من‌هستی