۱۲ پاسخ

وای‌خدا‌چه‌چیزا

وای چ جالب🥹🥹💕

اخی 🥹🥹🥹

چقد جالب 🥺

خدای من چقد جالب تا حالا نشنیدم

واقعا خیلی چیز عجیبی هست😍😍😍

چه جالب وااای 😍

وااای الهی، دلم رفت🥹♥️🥰✨😍

وای چه جالب سبحان الله

چه قشنگ🥰🥰🥰

آها ااا

خیلی زیباست 👍😍😍

سوال های مرتبط

مامان کیاناولیانا مامان کیاناولیانا ۵ ماهگی
پارت اخر
خلاصه یکی از ماما ها رفت اون ور تر و زنگ زد ب دکتر بیمارستان گفت ک بچه مدفوع خورده و بیرون نمیاد منو میگی ی لحظه نفسم رفت و باهمه توانم جیغ میزدم منو ببرید سزارینم کنید بچم‌داره میمیره دیگ ساعت ۱ شده بود
خودشونم با من گریه میکردن دیگ ایقدر خسته شده بودن
اخر سر مامای همرام اومد رو شکمم و زود ب زود میزد رو شکمم منم ک دیگ بیحال گفتم من مردم شما هر کاری میخاید بکنید
یکدفعه دیدم ی چیز گرمی از من خارج شد ساعت هم ۱و ۴۵ دقیقه ب تاریخ ۱۹/۳/۱۴۰۴بود ک دختر خشکلم ب دنیا اومد اصلا انگار تو رویا بودم باور نمیکردم ک از من دراومد بلاخره
سریع بردنش کمک نفس بهش وصل کردن و مدفوع از شکمش خارج کردن
و همشون باهم میگق تن واقعا شیری چطور تونستی ی بچه با وزن ۴۵۰۰ ب دنیا بیاری طبیعی منو میگی دیگ همش جیغ میزدم چرا حرب‌منو باور نکردید ک ممکن وزنش زیاد باشه اونا هم میگفتن خب چون شکمت کوچیک بود فکر نمیکردیم ایطوری بشه دکتر بیمارستان ک منو دید گفت واقعا خدا ب تو بچت رحم کرد چون بچه صبح مدفوع کرده بود و چون کیسه اب پشت سر بچه بود نفهمیدیم و بخاطر.وزن بالاش جون هر دوتاتون تو خطر بود
خب مامانا برا این تجربمو گذاشتم ک بگم نمونید تا بگید بزار خودمون درد بگیرمون یا فلانی گفت نرید بیمارستان یا این ک قبلا این طور نبود بخاطر سلامتی خودتونو بچتونم ک شده ب حرف هیچ کس گوش ندید و
قبل این ک برید بیمارستان اگ دیدین وزن بچتون از قبل مشکوک ی سونو وزن دیگ هم بدید
و ااانم خدارو شکر میکنم ک منو بچم هر دومون سالمیم قدر سلامتیتونو بدونید
مامان علیسان مامان علیسان روزهای ابتدایی تولد
۲۷ام صبح ک روز زایمانم بود رفتیم بیمارستان نیازی نبود از قبل برم برای تشکیل پرونده همون روز مدارک و سونوگرافی آزمایشاتم رو بردم و تقریبا نیم ساعت طول کشید تشکیل پرونده بعدش منو فرستادن بلوک زایمان اونجا یه انژیوکت بهم زدن نوارقلب جنین گرفتن و موقع وصل سوند شد چیزی ک من فک میکردم خیلی درد داشته باشه ولی اصلا هیچ دردی نداره و چون یچیز اضافه تو بدنت وارد شده یه سوزش خفیف داشت ک اونم تموم شد زود بعد از وصل سوند بردن سمت اتاق عمل ک بازم من چقدر می ترسیدم از آمپول بیحسی اما پرسنل اتاق عمل واقعا مهربون وریلکس بودن و من ازشون حس آرامش گرفتم نوبت تزریق آمپول شد ک تو هر مرحله اون خانوم مهربون بیهوشی ک خدا خیرش بده گفت داره چکار می‌کنه مثلا اول گفت من الان جای تزریق میخام پیدا کنم بعدش گفت حالا میخام ضدعفونی کنم و بعدشم گفت تزریق. اندازه آمپول معمولی درد وسوزش داشت و ترس من واقعا الکی بود بعد از بیحسی پاها شروع می‌کنه ب گزگز وگرم شدن و دیگه هیچ حسی نداری فک کنم یربع بیشتر نشد ک صدای گریه پسرم شنیدم و نمیدونم چجوری توصیف کنم اون لحظه رو فقط دعا کردم اون لحظه واسه همه اونایی ک چشم انتظارن ک خدا این لحظه رو نصیبشون کن