سلام ظهرتون بخیر

امروز شوهرم به اندازه ی ۱۰ دیقه پسرمو برد خونه ی خواهر شوهرم نگه داشت اصلا قرار نبود نگهش داره فقط گفتم با خودت ببرش تا اونجا وسیله رو بگیر بیار ،


بعد اون چن دیقه رفتیم دنبالش پسرم یه یه جوری گریه میکرد که به هق هق افتاده بود آخرش با حرص به شوهرم گفتم ببرش تقصیر خودته ولی با اخر که این بچه اینجور برا کسی گریه میکنه و ما اجازه میدیم بره


بعد نیم ساعت ۴۵ دیقه رفتم دنبالش تو این هوای گرم
اون چن دیقه ای که خونه نبود خیلی بد بود
من دوس ندارم پسرم اینجور باشه که گریه کنه ب نظرم یاد میگیره اما از نظر شوهرم من بد میگم شما نظرتون چیه

مگه چی میشه خب بچه دوس داره پیش پدربزرگ یا عمش بمونه!!! پسر من عاشق عمش و پدربزرگ مادربزرگشه اوناهم جونشون رو واسش میدن روزایی ک میره اونجا انقد خدشحاله خوش ذوقه، میاد خونه زود میخوابه خوب شام میخوره قشنگ بازی میکنه ، یروزایی خودم میفرستم بره گناه دارن تو خونه روانی میشن نمیبینی بچه های الان عصبی ان بخاطر همین چیزاس، اگه ب خانواده زن وابسته بشه ک خوبه ولی ب خانواده شوهر نباید وابسته شه، اخه چرا

والا من بچم خونه بابای خودم لوس تر و پرو تر میشه چون اصول منو رعایت نمیکنن.

من خیلی حساس نیستم الان میزارم گاهی شاید یک ساعت هم اونجا باشه اما در طول این دو سال اینقدر سفت و سخت گرفتم که بنده خدا مادرشوهرم اگه بخواد بهش چیزی بده بخوره یا هر چیزی اولش زنگ میزنه به خودم و اجازه میگیره و هم دیوار به دیوار همه خونمون، گاهیم واسم خوبه چون کارامو میکنم.

درکت میکنم دقیقادخترمن همینجوری من اصلادوس ندارم خوب چاره ای نداریم تابزرگتربهشن بهشون بفهمونیم

چیزی نمیشه حساس نباش ، بچه ها به مرور که بزرگ میشن قوانین رو درک میکنن ، ولی اگر حساسی حودت باهاش بمون ، تنها نباشه منم دوست ندارم هیجا بچمو تنها بزارم

😒اونم خانواده شوهر ک رو بچمون حس مالکیت دارن اگه خانوادع خودمونو بگی ی چیزی

با نظرت کاملا موافقم منم دوس ندارم بچم وابستع ب خانواده شوهرم باشه و بخاد بدون ما اونجا بمونه