👶🏻💅 ناخن جویدن در کودکان؛ فقط یه عادت ساده نیست!

اگه دیدی کوچولوت مدام ناخنشو می‌جوه، نگران نباش… تو تنها نیستی!
خیلی از بچه‌ها، به دلایل مختلف این رفتار رو نشون می‌دن.
اما چرا؟ و ما باید چیکار کنیم؟ 🤔


---

❓ علت‌های ناخن جویدن:

🔸 استرس یا اضطراب (مثل تغییرات جدید، جدا شدن از مادر، دعوا شنیدن و...)
🔸 احساس خجالت یا فشار اجتماعی
🔸 الگو گرفتن از اطرافیان
🔸 بی‌حوصلگی یا پر شدن زمان‌های خالی
🔸 اختلالات رفتاری (در برخی موارد خاص)

پس بدون قضاوت، دنبال دلیل پشت این رفتار باشیم ❤️


---

🚫 کارهایی که نباید بکنیم:

❌ دعوا و تهدید
❌ گفتن جمله‌هایی مثل: «زشته!»، «ببین همه نگاهت می‌کنن!»
❌ استفاده از مواد تلخ و آزاردهنده روی ناخن (در بیشتر موارد تأثیر نداره، و حس بی‌اعتمادی ایجاد می‌کنه)


---

✅ راهکارهای مفید و مثبت:

💬 باهاش حرف بزن: آروم و مهربون بپرس چرا این کارو می‌کنه
🧸 جایگزین بده: مثل توپ ضد استرس یا اسباب‌بازی لمسی
🎨 سرگرمش کن: زمان‌های بیکاریش رو با بازی و کارهای هنری پر کن
👐🏻 مراقبت از ناخن‌ها: ناخن‌هاشو کوتاه، تمیز و مرتب نگه دار
🌟 تشویق کن: وقتی ناخن نخورد، تحسینش کن یا برچسب جایزه بده
📚 قصه بگو: از شخصیت‌هایی بگو که با تلاش از این عادت عبور کردن


---

📌 نکته مهم:

اگر ناخن جویدن شدید، مداوم، و همراه با اضطراب زیاد یا آسیب به پوست اطرافه
🧠 حتماً با روانشناس کودک مشورت کن.


---

💖 یادمون باشه:

ناخن جویدن یه فریاده کوچولوئه...
با گوش شنوا، آرامش و محبت، می‌شه پشت این رفتار رو دید و کمکش کرد 🫶🏻


#جویدن‌ناخن
#کودکان
#ناخن‌جویدن‌کودکان

۱ پاسخ

👏👏👏👏احسنت ممنون از راهنمایی

سوال های مرتبط

مامان نورا مامان نورا ۱ سالگی
✅ پاسخ فوری والدین هنگام شنیدن صدای موشک (برای کودک ۲ تا ۷ سال)

🧒 برای کودک: جمله‌های کوتاه و امن

«من کنارت هستم.»

«صدایی که شنیدی، صدای بلندی بود، اما ما الان امن‌ایم.»

«صدای ترسناکی بود، بیا با هم پناه بگیریم.»

«مامان هم ترسید، اما الان با همیم، تو تنها نیستی.»

(برای کوچکترها): «صدای خیلی بلندی بود، ولی مامان اینجاست، بغل مامان امنه.»


> ⚠️ نگو:



«نترس!»

«چیزی نیست!»

«زود باش گریه نکن!»
چون این جملات احساس واقعی کودک رو نادیده می‌گیرن و اضطراب رو بیشتر می‌کنن.



---

🧑‍🦱 برای والد (خودتنظیمی سریع):

قبل از صحبت با کودک:

1. یک دم عمیق...


2. به خودت بگو: «من باید آروم باشم تا او آروم بشه.»


3. دست کودک رو بگیر، بغلش کن یا تماس بدنی برقرار کن. این خودش پیام امنیته.




---

🛠️ جملات کمکی در لحظه ترس (ترکیب کلام و لمس):

«بیا دستتو بگیرم، با هم می‌ریم یه جای امن.»

«الان وقتشه با هم مثل لاک‌پشت توی پناهمون قایم شیم.» (بازی‌سازی برای پناه گرفتن)

«صدای بلندی بود، بزن بغل! تو قهرمان کوچولوی منی.»



---

🔁 بعد از گذر از لحظه بحران:

کودک ممکنه هیجان رو نگه‌داره یا دیرتر واکنش نشون بده. این زمان، وقت شنیدن و تایید احساساته:

«وقتی اون صدا رو شنیدی، ترسیدی؟ منم ترسیدم.»

«بدنت لرزید؟ بیا با هم چندتا نفس عمیق بکشیم.»

«یادته قبلاً هم از صدای بلند ترسیدی ولی بعد خوب شد؟»


و حتی می‌تونه بره سمت یک فعالیت تنظیمی:
🖍️ نقاشی، 📦 جعبه‌ی آرامش، 🎵 موسیقی ملایم یا 🧘 تمرین نفس کشیدن با بادکنک خیالی.
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان علی👶🏻💙 مامان علی👶🏻💙 ۱ سالگی
این پسرک من دیگه نمیتونه و نمیخواد حتی یه لحظه زمین بشینه و بیکار باشه
مدام یا باید باهاش بازی کنی اونم بازی های هیجانی
یا باید ببریش دَدَ...
میره پشت در با گریه میکوبه به در میگه دَدَ
خدانکنه کسی بره از در بیرون
مصیبتی داریم دیگه مگه ساکت میشه؟ چرا منو نبرد با خودش...
میره تو اتاق اشاره میکنه به پنجره یعنی بریم بیرون
یا یه چیزی میذاره زیر پاهاش میره روش میره پشت پنجره یا بهارخواب!
منم اصلا توان جسمیم و کمردرد شدیدم این اجازه رو بهم نمیده که هرروز بتونم ببرمش بیرون
خونه که مدام منفجره...کارم تو خونه خیلی زیاده همینطوریش کم آوردم از کمردرد...
تقریبا 90 درصد شبا تو سینک من پر از ظرفه و من حتی یک دیقه دیگه نمیتونم سرپا بایستم و بشورم🥺(مگه اینکه همسرجان محبت کنه و منت سرم بذاره بشوره)
شماها چیکار میکنید با این دَدَری شدن بچه هاتون؟! خیلی گناه دارن این طفلیا
گیر افتادن تو این آپارتمان های کوفتی...
قدیم خونه ها حیاط داشت، باغچه داشت، مرغ و خروس داشت، خاک و آب بود برای بازی
انرژی بچه ها تخلیه میشد
این طفل معصوما چی؟
مامان علی مامان علی ۱۷ ماهگی
سلام مامانا
یه چیزی خیلی توی گهواره میبینم که یهویی از شیر میگیرن مامانا بچه ها رو یا پستونک حتی .
عزیزان خیلی اشتباهه
همه اینا باعث ایجاد طرحواره های بزرگسالی میشه ممکنه بگید خیلیا اینطوری گرفتن بچه هم دوروزه اکی شد . این ترسای از دست دادن توی بزرگسالی خیلیاش به خاطر روشای اشتباه قدیمی بوده . اضطراب های بچه ها ، خیلیاش ناشی از همین رفتارهاست . نباید فک کنیم بچه ها نمیفهمن . اتفاقا به شدت هوشیارن و درک میکنن و باید ارامش و امنیتشون رو حواسمون باشه . سینه مادر مخصوصا خیلی از یک سالگی به بعد منبع ارامشه ، شما فرض کن این بچه از ثانیه اول بعد تولدش با ای سینه سیر و آروم شده چرا باید یکی دوروزه یهویی تبدیلش کنیم به یه چیز وحشتناک که بچه بترسه و نخوادش ؟ روشای تدریجی درسته . از دوره های قطع شیر روانشناسا استفاده‌کنید . مث فیروزه روستا ، ثریا علوی نژاد ، کوثر یاوری ، … یا خودتون سرچ کنید . البته صدددرصد استثنا هم هست که یه مامانی بنا به شرایطش مجبور میشه سریع بگیره ولی بازم باید ارامش بچه رو در نظر بگیریم و بهش اطلاع بدیم . بچه ها خیلی میفهمن . ن