احساس میکنم تو تربیت دخترم اشتباه کردم در صورتیکه فکر میکردم درست ترین کاره،،گاهی با قصه گاهی بازی گاهی توضیح مستقیم بهش گفتم نباید به آدما اعتماد کنه ،اگه کسی تو پارک بهس گفت بیا بریم باید جیغ بزنه و بزنتش و فرار کنه بیاد پیش ما ،از غریبه چیزی نگیره درو واسه هیچ کس جز مامان بابا باز نکنه،بهش گفتم گاهی ادم بدا لباس پلیس می‌پوشن و می‌خوان مارو گول بزنن نباید به حرفشون گوش کنیم و باهاشون بریم،اون روز هم دم فروشگاه که نیمکتش چند قدمی فاصله داشت با دخترم نشسته بودیم همسرم داخل فروشگاه بود گفت برم پیش بابا گفتم اگه بری من نمیتونم داخل فروشگاه رو ببینم بابا هم داره خرید می‌کنه حواسش نیست ممکنه کسی تو رو بدزده،بعد از اون هر آدمی از کنارش رد میشد بدو فرار می‌کرد حتی ازبچه یه ساله فرار میکرد و میترسید ،امروز بردیمش پارک از آدما و بچه ها فراری بود تا جاییکه گریه میکرد و بشدت میترسبد،خیلی اشتباه کردم و الان نمی‌دونم چه کنم ،خب اینا واقعیت های جامعه ست , نباید بهش یاد میدادم؟؟؟یا مثلاً هر کاری که تو خونه بخواد انجام بده اگه خطر داشته باشه براش توضیح میدم که ممکنه این اتفاق بیفته دیگه خودش تصمیم میگیره انجام بده یا. نه که بیشتر مواقع هم گوش می‌کنه ،یا مثلاً سنگ ریزه داره کلیه اش،خیلی جیشش رو نگه میداره گاهی هر چی میگم دستشویی نمیره می‌گم اگه نری سنگ کلیه آن بزرگتر میشه مامان،اونم می‌ره ،به نظرتون زیاده روی کردم؟شما چطور خطر ها رو واسه بچه اتون توضیح دادید؟

۸ پاسخ

زیاد روی کردی در کل خودت مراقب بچه باش خوب بد هم کم کم یادش بده خودش هم ب مرور زمان یاد میگیره اما نترسون بچه رو چون اعتماد ب نفسش میاد پایین و ترسو بار میاد

عزیزم این ترس ها درسته که توجامعه هست ولی واسه سن بچه های ۳ ساله خیلی زیاده لازم نیست همه شو بهش بگی بزرگتر که بشن خودشون متوجه خیلی چیزا میشن . بچه های الان خیلی باهوش ترند . تا سن ۷ سالگی وقت داشت که بخوایی تمام این ترس ها رو به بچه آموزش بدی ....
اگه دقت کنید بچه ها تا ۵ -۶ سالگی بخوایی نخواهی به مادر و پدر وابسته هستند و خیلی ازشون دور نمیشن ... لا یه مشاور کودک درمیون بذار تا این اضطراب ها از بچت کمتر شه

به نظرم الآن متوجه خوب و بد نمیشن خودمون باید از دپر مراقبشون باشیم نمیدونم درسته یا نه ولی من این کار رو میکنم مثلا بچه که نمیدونه اینکه به کسی اعتماد نکنه یعنی چی همه رو یه جور میبینه، یا واسه فروشگاه اگه باباش تو دیدت بود میذاشتی بره بهش زنگ میزدی حواست بهش باشه، من خودم تا حالا درمورد دزدیدن و این چیزا اصلا بهش نگفتم کاری هم خطرناک باشه تا جایی که بهش آسیب نرسه حواسم هست یا مثلا میگم کار مامان و باباست هر وقت اندازه ما شدی میتونی انجامش بدی، اینم بگم‌ها اینکه دخترم خیلی وابسته و جیغ جیغو بی تاثیر نیست از یه چیزی بترسه دیگه من بدبختم با گریه و جیغ مغز منو میخوره

خیلی ترسوندی بچرو

بنظرم دیگه زیادی بچه رو درمورد غریبه ها ترسوندی درست باید مراقبشون بود اما هنوز خیلی کوچیکن ک بخوان با این همه دلهره روبه رو بشن

تواین سن خودت مراقب باش نه بهش بگی چون درک اینو ندارن خوب ازبد تشخیص بدن هرجا رفت بافاصله ازش مراقبش باش

اموش این مسائل مهم اما روش اموزش درست و سن مناسب هر مسئله خیلی مهم تره که تو این نرم افراز جاش نیست تو اینستا مشاوره های خوب و دوره های خوب خیلی هست

بهترین کار این یک جلسه بری مشاوره کودک درست و بروز و اشنا به مسائل روز و یا در این دوره های تربیت جنسی شرکت کنی تا بدونس روزش درست اموزش این چیزایی که واست اولیته چی هستش از امسال من یا مامان های دسگه و چندتا کامنتا نمیتونی راهنمایی کامل و درستی بگیری

سوال های مرتبط

مامان مانی👼🏻 مامان مانی👼🏻 هفته یازدهم بارداری
در مورد تربیت جنسی
بچه ها اطلاعاتی که من یهو دادم در مورد چکیده و خط فکر نهایی من برای تربیت جنسی از بدو تولد تا ۱۸ سالگیه. و اینا طبق اصول روز دنیاس تا با کمترین آسیب یکی از آسیب زا ترین موضوعات رو به بچه ها توضیح بدیم.
ما آدما خیلی متفاوتیم و هیچ نسخه ی یکسانی برای تربیت بچه هامون نیس. حتی میریم‌مشاور اون یه چی میگه باز ما صلاح نمیدونیم ازش استفاده کنیم. این آموزشها هر آموزش و هر کتابی که میخونبم هر راه حلی که کسی بهمون میده همش رو باید با خرد و‌تجربه خودمون بسنجیم و بعد بهش فکر کنیم چجوری شخصی سازیش کنیم. من گفتم بهتره از اسم واقعی استفاده بشه و تفاوت دختر و پسر واضح و به صورت فکت علمی گفته باشه نه برای بچه سه ساله که تا حالا کنجکاوی نکرده بشینیم کلی اطلاعات بدیم.
مثل اون ویدیو که وایرال شد بچهه به مامانش میگه من از کجا اومدم اون میشینه با شرمندگی یه چیزایی توضیح میده بعد میگه آها آخه دوستم از شیراز اومده.
حتی بچه کنجکاوی هم کنه باید اول کلی سوال ازش بپرسیم که چی میدونه منظورش چیه، خودش چی فک میکنه، نظر خودش چیه، معمولا ۹۰ درصد ما اشتباه میکنیم اونا به توضیح موضوعات اساسی نیاز ندارن.
ولی ما این آموزشهارو تو ذهنمون داریم و خیلیییییی کم کم و تحت شرایطخاص مثلا اگه یهو دید و سوال کرد آچمز نشیم بعد اینکه فهمیدیم سوالش دقیقا چیه بدونیم که چه جوابی رو میدیم شاید به یه بچه تو شش سالگی شاید ده سالگی. همش به مادر داره و آگاهی خودش و فرهنگ و خرد و تجربه خودش.
مامان رایبد💙 مامان رایبد💙 ۳ سالگی
پسرک با پدر رفتن سرکار، و من در سکوت و تنهایی خیره به پرایدش شدم و در غیابش هم بهش فکر میکنم که چقدر خوبه یکی اینجور همه جون و تنم شده که در بود و نبودش حجم بزرگی از فکر و ذهنمُ متعلق به خودش کرده😍

مامانا بچه های شما هم زیاد بهتون ابراز احساسات میکنند؟
رایبد مدام راه میره میگه مامان دوستت دارم🥺😍
ی وقتایی تو اووووج بازی هستیم یهو میبینم خیره شده بهم، نگاش میکنم فوری بوسم می‌کنه میگه مامان خیلی دوستت دارم😅
یا مثلاً من غرق کارای خودمم،میاد میگه مامان سرتو بده، دولا میشه محکم بغلم می‌کنه و بوسم میکنه😍
البته منم عشق و مهر زیادی بهش میدم، اما برام جای سوال که بچه های دیگه خصوصا پسرها همینطور اهل ابراز علاقه هستن یا نه؟
مثلاً خیییییلی کوچیکتر از اینا بود، وقتی پوشکش تعویض میشد و شستشو میشد کلی بغلم میکرد و بهم می‌چسبید خیلی برام عجیب بود که ی بچه خیلی کوچولو اینطور ازم قدرشناسی میکنه، الآنم دستشویی میبرمش ازم تشکر میکنه و گاهی این تشکر با تقدیم یک بوسه اس🥺