دیشب از ته قلبم به حال بچم گریه کردم .بردیمش پارک .دنبال یه دخترایی می‌رفت بی محلش میکردن . دخترای همکار شوهرم بودن . من تعجب میکنم به همچین تربیت خونوادگی که دارن .میگفتن تو پسری ما با تو بازی نمی‌کنیم.دو سه سال از پسر من بزرگتر بودن .اینم که بچه ست چیزی نمیدونست .بیشتر می‌رفت دنبالشون.هر چقدر خودمو باباش باهاش بازی میکردیم اون فقط دلش میخواست با اونا بازی کنه ... کاش اینقدر تنها نبود 🥺صبح زود بیدار شدم همه کارامو کردم نشستم کنارش که بیدار بشه باهاش بازی کنم که اینطور نباشه .خیلی ازش فاصله گرفتم .همش درگیر نظافت و آشپزی بودم وقت نمی‌کردم باهاش یه بازی کنم 😔

از اونحا میرفتین

خب اونا بزرگترین تمایل ب بازی با کوچیک نرها ندارن ولی بچه های ما که کوچیکه تمایل ب بازی بابزرگارت ها دارن کاملا عادیه
منم دلم به حال بچم‌میسوزه گرچه همه بچه های اینجا واطرافمون دوسش دارن حتی بزرگتر ها میریم پارک همه بچه ها میریزم دورش میبرمش باهم بازی کنن اما یجای دیگه مثلا بجا که دوستاش نیستن میریم خیلی بده تنهایی عصبی میشه دیشب رفتم کنار آب کسی نبود باهاش بازی کنه شوهرمم حتی ناراحت شد گفتم دخترم تنه‌اش همبازی میخاد گفتم بیا دست به کارشیم همبازی براش بیاریم 😂

ناراحت نباش
ما نمی‌توانیم در مقابل رفتار بچه ها قاطعانه بگیم بی تربیت هستند و یا خانواده هاشون بهشون یاد نداده
بچه های الان خیلی باهوش و خودمختار هستند هر آنچه که احساس رضایت داشته باشند ازش انجام میدن
مثلا من خودم میرم مسجد دخترمو میبرم بچه ها باهاش بازی نکنند ناراحت میشم اما میرم کنارشون و آروم بهشون میگم دخترای خوب دخترای گل ماشاالله خیلی شما قشنگ و خوشگل هستید دخترم دوست داره با شما دوست باشه اجازه میدید باهاشون بازی کنه
بعضی وقتا هم اینکارو نمیکنم به دخترم میگم خودت بازی کن یا برو پیش دخترا بهشون بگو باهات بازی کنند
به نظرم بیشتر پارک ببر اگر کوچه دارید ببر بزار با بچه ها بازی کنه خودش راه و روش بازی با بچه های دیگه رو پیدا میکنه

منک ب زبون آرومی جوابشون رو میدم ک هم متوجه بشن کارشون اشتباهه

دختر منک بشدت خونه رو بهم میریزه حتی لباسهای کشو کمد هم در میاره ک ب عنوان خودش بازی هستش
منم همش دنبالش دارم جمع میکنم

منم تا قبل بچه دوم جیگرم برای دخترم کباب بود از اینکه تو شهر غریب همش تنهاست، دوستی نداره، انقد دنبال بچه های دیگه بود اونا هم اذیتش میکردن
اینم بگم من تا سه سالگیش خیلی خیلی براش وقت میذاشتم انواع و اقسام بازی ها رو باهاش میکردم ولی از سه سالگی دیگه حس کردم دلش میخواد با بچه ها بازی کنه و کسی هم نبود همبازیش بشه
نمیدونم کار درستی کردم بچه دوم آوردم یا نه چون الان که اومده خودم خیلی حالم بده، ولی به خودم میگم موقته بعدا ببینی هم بازی شدن حالت خوب میشه

کاملا درکت میکنم.. پسرمنم خیلی وقتا گریه کرده ک هم بازی میخواد

بعضی بچها که بزرگترن بازی نمیکنن؟ منم پسرم کوچیکه یه جایی میریم بچه زیاده و بزرگترن با بچم بازی نمیکنن مبگن بلد نیسته حرف بزنه بلد نیسته بازی کنه زود گریه میکنه و فلان ؟ الانم همسایه دارم چندتا بچه ان بزرگن چندسال باخودشون بازی میکنن اصلا سمت بچم نمیان اگه بیان که بخان وسیلهاشو بردارن یا دوچرخه رو سوارشن؟ منم گاهی خیلی دلم میسوزه تنها بچم ؟اما خودم واقعا سر گرمش میکنم میزارم کلا تو حیاطمون خونمون ازاد باشه بریزه بپاشه حتی پدرشم اجازه میده چون تنها فشار نیاد سرش؟شما وقت بزار برای بچت مگه چند نفرید همش آشپزی کنید یا جم خونه زندگی رو؟

ب دل نگیر اونام بچه ان. تو عالم خودشونن اگرم باهاش بازی نکردن از بچگیشونه بیشتر ببرش خانه بازی پارک