سلام مامانای عزیز ،خیلیهاتون با بچه های هم سن پسرم مشکل سر غذاخوردن دارین. این تجربه من و مشورت با چند پزشک طب سنتی و مدرن هست.امیدوارم به دردتون بخوره و باصبر حوصله به نتیجه ی دلخواه برسید

علت‌های احتمالی بی‌اشتهایی با توجه به توضیحاتتون:

1. عادت غذایی نامناسب: خوردن شیر خشک شبانه یا میان‌وعده‌هایی مثل هندوانه و خیار باعث سیری کاذب میشه.


2. فشار برای غذا خوردن: زور کردن برای خوردن مولتی‌ویتامین و زینک ممکنه موجب مقاومت بیشتر کودک بشه.


3. بیماری زمینه‌ای: مثل کم‌خونی، عفونت‌های مزمن، انگل روده‌ای، یبوست مزمن یا حساسیت غذایی.


4. اختلالات روانی یا رفتاری: اضطراب، وابستگی زیاد به مادر، یا واکنش به تولد خواهر/برادر جدید.


5. نقص در سیستم گوارشی یا آلرژی غذایی پنهان.




---

✅ اقدامات فوری پیشنهادی:

1. اصلاح عادات تغذیه‌ای:

شیر شبانه حذف بشه یا رقیق بشه. شیر شبانه به‌شدت اشتها رو می‌کشه.

از میوه‌های شیرین مثل هندوانه قبل از وعده غذا اجتناب بشه، چون حجم معده رو بی‌فایده پر می‌کنه.

وعده‌ها رو کوچک، اما مکرر کنید (5-6 وعده کوچک).


2. تشویق و بازی در وعده‌های غذایی:

از ظروف رنگی و قاشق مخصوص کودک استفاده بشه.

۵ پاسخ

ولی عزیزم من اخترم حتی شیرم کم میخورد شب هایکبار روزاام شاید دوبار اونم هرسری 60 سی سی نمیخوردببشتر

ممنون، من دخترم خیلی وابسته به شیر، کلا با شیر میخابه نمیدونم چکار کنم

چه مطلب خوبی 👌ممنونم🙏

عالی بود ممنون من شیر شبو کم کردم ولی قطع نتونستم شیر خودمم میخوره خیلی سخته

بقیه در کامنت....

هم‌غذا شدن با والدین در فضایی آرام و بدون استرس.


3. نسخه طبیعی حمایتی (طب سنتی):

🌿 شربت طبیعی اشتها‌آور:

زعفران دم‌کرده خیلی رقیق (۱ قاشق غذاخوری) + کمی عرق بیدمشک + ۲ قطره عسل، یک بار در روز قبل از ناهار.

عرق یونجه + عرق نعناع روزی ۲ قاشق غذاخوری (با مشورت پزشک سنتی).


🌿 معجون اشتها:

پودر سنجد + پودر بادام + خرما له‌شده (اندازه فندق)، بین وعده‌ها به شکل توپک کوچک.

---

🧠 نکته روان‌شناختی مهم:

اگر کودک احساس کنه غذا تبدیل به جنگ قدرت بین او و والدین شده، ممکنه بیشتر مقاومت کنه. پس:

هیچ‌وقت به اجبار غذا ندید.

از تقویت مثبت استفاده کنید (جایزه‌ کوچک بعد از امتحان غذای جدید).

سوال های مرتبط

مامان بردیا و نینی مامان بردیا و نینی ۱۶ ماهگی
مامان ها با بچه های بد غذا ‼️‼️‼️‼️
شاید جالب باشه که در این مورد حق با قدیمی ها هست
طبق نظر پزشک ها و روانپزشک ها بچه در زیر سه سال نسبت به خوردن غریزی عمل می‌کنه یعنی وقتی گرسنه باشه می خوره
‼️مگر اینکه ما در این مورد دخالت کنیم یعنی چی ؟
یعنی بخواهیم با دخالت نابجا استقلال کودک سلب کنیم یا بخوابم در هنگام غذا خوردن کودک تنبیه کنیم یا بهش توجه بیشتری کنیم
استقلال کودک :کودک از همون اول با اینکه وابسته هست اما دنبال استقلال خودش می گرده و هر چیزی که باعث بشه حس مستقل بودن کنه برای او خوشایند و هر چیزی که باعث بشه او حس که مستقل نیش براش ناخوشایند هست برای همین اگر بخواد کودک رو به اینکه در زمانی که شما می خواهید و به اندازه آیی که شما می خواهید غذا بخوره اون پس میزنه و دهنش قفل می‌کنه چون شما با غذا استقلال او رو ازش گرفتید یکی دیگه از دلایل اینکه بچه باغذا بازی می‌کنه و اون رو می‌ریزه این هست که به او حس مستقل بودن می ده
اما تنبیه کودک هنگامی که می خواهید به او غذا بدید مثلاً بزور دهنش باز کردن زدن بچه سرش داد زدم و...باعث میشه بچه به غذا به دید یک وسیله تنبیهی نگاه کنه نه یک ماده برای رفع گرسنگی پس کاملا واضح هست که نخواد بخوره
وقتی به کودک توجه بیشتری میشه مثل تشویق شدن مثل دادن جایزه و... بچه برای ایجاد توجه بیشتر به خودش غذا رو پس میزنه این طور شما مجبور می‌شوید برای او زمان بیشتری صرف کنید و بیشتر بهش توجه کنید
ادامه در پاسخ
مامان نفس😍کوچولو🫀 مامان نفس😍کوچولو🫀 ۱۷ ماهگی
موافق هستین انشالله🤞



نظارت بیش از حد مادران بر خوراک کودکان می‌تواند تاثیراتی منفی بر خوردن و وزن آنها داشته باشد. طبق تحقیقات انجام گرفته مادرانی که محدودیت‌های بسیاری در دریافت مواد غذایی کودک اعمال می‌کنند، ممکن است کودکانشان نیز به‌عنوان عکس‌العمل، پرخوری کنند. در مقابل اگر مادران برای خوردن به کودک خود فشار بیاورند، کودکان در غذاخوردن کندتر و ایرادگیرتر می‌شوند. اگر در مورد غذاخوردن به کودکان فشار نیاوریم آنها بیشتر لذت می‌برند.

والدین کودکان ایرادگیر در غذا خوردن در مقایسه با کودکان غیر ایرادگیر مشکل فشار بیشتری برای خوردن به آنها وارد می‌کردند. می‌توان استدلال نمود که والدین کودکان ایرادگیر در غذاخوردن به‌ناچار برای خوردن غذای بیشتر به کودکان فشار می‌آورند تا بلکه بتوانند آنها را در وزن ایدئال حفظ کنند. اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند فشار آوردن به کودکان برای غذاخوردن نتیجه عکس می‌دهد. این کار وعده‌های غذایی را به میدان مبارزه‌های میان والدین و کودکان مبدل می‌سازد.

شاید تنها راهی که والدین می‌توانند بر غذا خوردن فرزندشان تاثیری مثبت بگذارند. این است که وعده‌های غذایی را با قراردادن غذاهای سالم در مقابل کودکان به تجربه‌ای خوشایند بدل سازند.

فِی کارلیسِل از کتاب روانشناسی برای والدین ترجمه فریده فتوحی
مامان شکر پنیر مامان شکر پنیر ۱۷ ماهگی
شیر شب هم از چهار ماهگی شروع کردم و از نزدیکترین تایم به وعده شب شروع کردم مثلا پنج ماهگی که غذا خور شد شام می‌دادم بعد نیمساعت شیر و بعد نیمساعت خواب و بعد به ترتیب از نزدیکترین تایم به وعده غذایی شروع به خذف کردم مثلا ده شب رو آب میدادم یک یا دو بامداد رو شیر میدادم بعد کم کم تایم گرفتم از ۱۵ دقیقه شروع کردم و هر سه شب دو سه دقیقه کم کردم تا تایم ۵ صبح که طرفای شش ماهگی بود و واسه دندون و مشورت با متخصص خواب این وعده تا حوالی یازده ماهگی ادامه داشت تا حذف کلی با همون شیوه قبلی شیر روز هم دخترم پنج‌وعده می‌خواد که با بازی و … دو نه دونه حذف کردم البته دخترم خودش تایم شب قبل خواب رو اول حذف کرد چون غذا و آب می‌خواد دیگه شیر تمایل نداشت و کم کم شیر پاستوریزه توی لیوان نی دار بهش دادم تا حس نمیدن درش ارضا بشه و سینه نخواد
البته دختر من یکساله ک شد پنج وعده در ۲۴ ساعت شیر می‌خورد که با آمادگی خودم و دخترم و با توجه به تحقیقات که شیر بعد یکسالگی ارزش غذایی نداره و صرفا یک عادت هست این پنج وعده رو شروع به کم کردن کردیم چون بچه یکساله نهایتا سه وعده شیر باید بخوره و کم کم با پیشنهاد جایگزین مثل میوه های آبدار و خنک و شیر گرم پاستوریزه تو لیوان نی دار و بازی و سرگرم کردنش وعده ها رو کم کردیم و سیزده ماهش که بود خودش کلا دیگه شیر نخورد و الان شیر پاستوریزه می‌خوره
مامان جوجه طلا مامان جوجه طلا ۱ سالگی
ادامه تاپیک قبلی...

چرا داروی اشتها جواب نمی‌ده؟
بیشتر داروهای اشتها در بچه‌ها شواهد علمی قوی ندارن
معمولاً فقط موقتاً کمی افزایش میدن، ولی مشکل اصلی رو حل نمی‌کنن

اگر بچه از نظر جسمی سالم باشه، دارو چیزی رو تغییر نمی‌ده چون ریشه مشکل رفتاری یا رشدیه نه شیمیایی

چه باید کرد؟
+ مطمئن شدن از سلامت جسمی: یک بار آزمایش خون (آهن، روی، ویتامین D، عملکرد تیروئید) و بررسی آلرژی ارزش داره
+ برخورد درست سر میز: بدون اجبار، بدون تهدید یا جایزه
+ تنوع زیاد ولی حجم کم: غذا رو به شکل جذاب و رنگی بدیم، در حد چند قاشق
+ الگوسازی: بچه وقتی بقیه رو ببینه که با لذت غذا می‌خورن، خودش بیشتر جذب میشه
- من خیلی وقتا اصلا به دخترم نمیگم بیا غذا بخور، میرم سفره رو میندازم برا خودمون یا میز رو میچینم میایم میشینم خودش میاد
+ زمان دادن: بدغذایی در خیلی بچه‌ها گذراست و به مرور بهتر میشه

خلاصه اینکه:
اگر بچه واقعاً رشدش متوقف نشده باشه، بیشتر وقت‌ها مشکل انتظار بالای والدین یا رفتار تغذیه‌ای غلطه
اگر رشدش هم متوقف شده باشه، معمولاً پای عوامل پنهان (مثل ریفلاکس، آلرژی یا کمبود ریزمغذی‌ها) وسطه که باید بررسی بشه
مامان جوجه طلا مامان جوجه طلا ۱ سالگی
در ادامه تاپیکای دیشب چون این مشکلو خیلیا هم دارن گفتم اینارم اضافه کنم👇

۱. باید دید ایا واقعا وقتی مادر بچه میگه نمیخوره منظورش اینه دقیقا هیچی نمیخوره یا اندازه‌ای که اون انتظار داره نمیخوره؟
چون تحقیقات نشون داده اکثر بوه‌هایی که والدینشون نگرانغذا نخوردنشون هستن تو محدوده رشد نرمالن، یعنی به ظاهر کم می‌خورن ولی همون نیاز بدنشون
حتی من خودم دیدم طرف داره تو تاپیکاش میناله از بدغذایی بچه بعد میپرسن وزنش چقد ماشالله میبینی ۱۲-۱۳ کیلو

۲.فرض میکنیم واقعا نمیخوره هیچی
علتهای اصلی چی میتونه باشه:
+ عوامل پزشکی پنهان (حتی اگه دکتر گفته سالمه، ولی گاهی یه چیزایی جا میمونه)
- ریفلاکس خفیف که باعث بی‌میلی به غذا میشه
- آلرژی یا عدم تحمل غذایی (مثلاً به پروتئین شیر گاو)
- کمبود ریزمغذی‌ها مثل آهن یا روی (که خودش باعث کم‌اشتهایی میشه)
خیلی از تاپیکا یا کامنتای مامانا رو دیدم ویتامین نمیدن به بچه
- مشکلات دهانی ـ بلع یا حساسیت دهانی (sensory issues)

+عوامل رفتاری و محیطی
- فشار بیش از حد برای غذا خوردن که بچه غذا رو با استرس مرتبط می‌کنه
- میان‌وعده‌های زیاد، شیرینی، یا شیر بیش از حد 👈 سر وعده اصلی گرسنه نیست
- الگوی غذایی خانواده (مثلاً والدین خودشون تنوع نمی‌خورن)

+ ویژگی رشدی طبیعی:
تو تاپیکای قبل گفتیم، بعد یک سالگی سرعت رشد پایین میاد و طبیعیه که بچه نسبت به نوزادی کمتر بخوره

بقیشو تو تاپیک دیگه میزارم...