واقعا زندگی نامه ها رو میخونم میبینم هرکسی یجوری مشکلی داره بزرگ و کوچیک
اما بعضیاش به چشم ما کوچیکه اما برای دل اون طرف یه غم بزرگه، هیچکس از دل دیگری خبر نداره که چه حسرت ها به دلش مونده و چه خوشی ها و ذوق هایی که کور شده....
بیاییم اگه درد از دل کسی برنمیداریم حداقل درد به درداش نذاربم وشنونده ی خوبی باشیم براش ، امروز بعد از مدتها خالم شنونده ی یه گوشه از رنج هام بود چقد خوب و سنجیده باهام حرف زد چقد آروم شدم مثل قرص استامینوفن وسط یه سردرد که خوبت میکنه
امیدوارم همیشه یکی اینجوری بشینه پای درداتون و تا به دردتون التیام ببخشه🥲🥲🥲

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط