خانما من خیلی رو بزرگ کردن بچم حساسم یعنی از روزی ک دنیا اومده کل تمرکز و انرژی من فقط برا پسرم می‌ره حتی ۱ دقیقه ام برا خودم نیستم همش استرس اش رو دارم همش نگران شیر و غذا و خواب و پی پی اش هستم و برا همه چیش خیلی حرص میخورم و روان ام می‌ریزه بهم . پسرم هم خیلی مشکلات داره و همش دستم بهش بنده . دیگ از زندگی سیر شدم. باید برم روانپزشک یا روانشناس؟! خیلی داغون ام

عزیزم داری میری سمت مرز وسواس فکری عملی برو روانپزشک تا بیشتر نشده

روانشناس میری اگ نیاز به قرص بودی ارجاع میده روانپزشک

اگه زیاد سخت گیری کنی خودت افسرده و پیر میشی منم همین کار کردم الان تمام موهام سفید شده تا بچه مریض میشه منم مریضم برو خودتو درمان کن

سلام عزیزم بچه اولته درسته؟ 😊🤗
منم بچه اول همین جوری بودم واقعا ادم کلافه میشه اما الان سر بچه چهارم خودمم باورم نمیشه اینقدر راحت داره بزرگ میشه نه اینکه کمک داشته باشم هیچ کس کمک نمیکنه عین بچه اولم اما سخت گیری خودم کم شده اون موقع هام هنه بهم میگفتن سخت نگیر اما نمیشه بچه اوله و ادم هم تجربه نداره هم خیلی کمال گرایی داره اما کم کم میفهمه هر چی کمتر سخت بگیری بچه بهتر بزرگ میشه عزیزم

اینجوری باعث میشه نه ازبودن بچت لذت ببری نه ازبزرگ شدنش
منم حواسم به بچم هست به همه‌چیزش ولی وسواس نه

درسته بچه مهمه ولی خودمونم مهم هستیم مگه جوانی ما باز برمیگرده مگه دیگه میشه برگشت به همین سن ،به‌نظر من همش نباید کل انرژی واسه بچه گذاشت پس خودمون چی

هممون همینجوریم ، منم میخوام برم وقت نمیکنم برا اونم😭

عزیزم مثل منی
بخاطر کمال گرایی و اضطراب
بعد زایمان افسردگی هم داشتی مث من ؟