چرا آدم با اینکه می‌دونه کارش اشتباهه هی ادامه میده و اوج میگیره
خیلی. سر دخترم داد زدم دعواش کردم.از صبح تو همه اذیت هاش صبوری کردم
چرا یهو وا دادم.عذاب وجدان داره خفم می‌کنه.بچم تو بغل خودم خوابش برد.پناهش منم امنیتش منم چطور به خودم اجازه میدم این امنیت رو ازش بگیرم
ا

یه وقتایی ازجای دیگ پریم و زورمون ب هیچکس نمیرسه جز این طفله معصوما
منم هربار ک داد میزنم یا دعواش میکنم عذاب وجدان دیوونم میکنه...

آدمیم دیگه... گاهی صبرمون لبریز میشه. نباید بشه ها ولی خب میشه 😓 اکثرا شبیه همیم... تو این راه تنها نیستی

ببین یه چند روز بود منم الکی داد میزدم چند بارم زدم .بعدش به خودم قول دادم صدامو تحت هیچ شرایطی مگر دیگه خودم دلم داشت میترکید هشدار خطر بدم بالا نبرم و اینکه اگر ببینم مشکلی واقعا پیش نمیاد با خودم مگه روانیم مگه .ببین بخدا این جمله واسم معجزه کرد عر موقع خواستم عصبانی بشم تو دلم گفتم روانیم مگه .با خودت حین اعصاب خوردی تکرار کن اروم میشی.

دقیقا منممممممم

مادریم دیگه کل روز با بچه سر و کله می‌زنیم اعصاب برامون نمی‌مونه خودت سرزنش نکن عزیزم تو فکر جبران باش که دیگه تکرار نکنی سعی کن کمتر با خودت وقت بگذرونه ببرش بیرون با بچه بازی کنه