انقدر خستم که دلم میخاد ساعت ها بشینم فقط گریه کنم.
چرا همه چی باید برام من حسرت بشه!!!!
یه رفتار بچه هم تو این دنیا من باید سرش حسرت بکشم اخه!؟!!
این بچه چرا از همه فراریه؟! کلاس میبرمش همه بچع ها دارن بازی میکنن این فقط نشسته کنار من تکونم نمیخوره. مربی هم میاد پیشش سرش میکنه تو شکم من میگ نه نه...
چیکارش کنم دیگ

بايد باور كنيم هر بچه يه مدليه و نبايد سر هيچ كاريش غصه بخوريم ما وظيفمون تربيت درست بچه هست و تحويل اون به جامعه با رفتار درست و بايد و نبايد هاي بجا و بموقع
پسر من اتفاقا ديروز بردمش ثبت نام مهد اخر وقت مهد بود رفت كه داخل دوست داشت همه چيو ببينه برداره بازي كنه حس خانه بازي رو داشت براش بچه ها ميومدن وسيله رو ازش بگيرن نميداد چون اخر وقتم بود ديگه گفتن تايم تمومه بايد بريم خونه خلاصههه مربي نه گذاشت نه برداشت گفت پسر شما شديدا لجباز و فرزند سالاره احتمالا علتشم خود شمايين كه به همه چي بله گفتين نميدونم امار خودكشي تو اينجور بچه ها بالاست و... از اين حرفا
منم اون لحظه هنگ بودم هيچي نگفتم اومدم خونه با كلي فكر خراب كه واقعا همينجوره من بايد جلوش بايستم يا نه؟ كه بعد گفتم اخه مگه دكترا نميگن ٣تا ٦سال اوج لجبازي بچه هست و داره استقلال خودش رو به دست مياره در ضمن اون مكان كه رفتيم يه جاي جديد بود براي بچه من بخاطر همين دوست نداشت بياد بيرون و دوست داشت بازي كنه
بعد مربي هاي مهد با اونهمه تجربه و ادعا سريع يه چسب رو بچه زد كه اره اين مدليه خودشم تو ده دقيقه كه كلا ديد بچه رو به اين نتيجه رسيد
خلاصه كه هيچ بچه اي رو با بچه ديگه مقايسه نكنيم خوبه
و هيچ جا گفته نشده كه بچه اي كه بازي ميكنه عموما بچه خوب و اونيكه بازي نميكنه و به مادرش وابسته هست عموما بچه بديه روي بچه هامون چسب نزنيم

عزیزم اصلا لزومی نداره بچه رو ببرید جایی که مجبور باشید حرص بخورید ، با هم برید مثلا پارک ، خودش کلی بهش خوش بگذره ، من دخترم پارک میرفتیم اجازه نمی‌داد کسی بعش دست بزنه ، فقط با نه میگفت کسی سمتم نیاد ، منم ب بچه ها میگفتم ، یمت دختر من نیاید ، دوست داره تنها باشه ، الان دیگه کم کم خودش دوست داره با دیگران ارتباط بگیره ، با اینکه زیادم پارک نمیبرمش ، نهایت هفته ای ۱بار ، یا دو هفته ۱ بار . بیشتر با هم تو خونه ایم

درخواست میدی

براش داستان واقعی از اتفاقات روزمره بگو خیلی جواب میده
یا کتاب داستان در مورد دوستی براش بخون
من چندتا کتاب داستان در مورد دوستی یک هفتست روزی دوبار میخونم مفید بود تا الان

تا بره مدرسه همینجوره

پسرمنم همینه اوردمش مهد خیلی بهترشده بچه ها تنها بزرگ میشن خب طبیعیه

واااایییییی حرففف دل منو زدی بخدا من همین العان میخواستم همین سوالو مطرح کنم توگهواره

عزیزم بچه منم همین با این تفاوت که من یه نوزاد هم دارم

بازخوبه ابجی حداقل باهات میره بیرون دختره من فقط توخونه هیچ جا نمیره اگه بره فقط گریه بیزارمیشم

ببرش مهد بهتره تا کلاس پسر منم دوست نداره کسی بهش دست بزنه خیلی هم خوبه چرا فکر میکنی بده و اینکه ببرش من از تایم کم شروع کن مثل یه ربع بگو من برم مغازه برات فلان چیز بخرم بیام تو بشین پیش خاله تا بیام تا وقتی پیشش باشی همینه من از نیم ساعت شروع کردم الان دگ ۴ ساعت میمونه به مربیش عادت کرده ولی نمیزاره هرکسی بهش دست بزنه

عزیزم بچه ها متفاوتن. نباید مقایسشون کرد.
بیشتر پارک ببرش، خانه بازی، کارگاه مادرو کودک برات خیلی مفیده
چه کلاسی میبری؟

دختر منم همینه هر بچه ای یجوره حسرت نداره عزیز . مگه همه بزرگسالا اجتماعی و برون گرا هستن؟

حالا دخترمن برعکس فقط بربیرون دوست داره بره مهد بابرزگترازخودشم مثل دخترهای۹ساله۸سال جورمیشه زود