زمانی که بچه دنیا میاد .میگیم خدایا زردیش خوب شه .بچه راحت شه . بعدش میگیم خدایا کولیکش خوب شه راحت شه . بعدش خدایا به غذا کمکی بیوفته سیر شه راحت بخوابه . بعدش خدایا دندون اولش دربیاد راحت شه . بعدش خدایا زود به سن غذای سفره برسه چشمش نمونه راحت شه . بعدش خدایا دندون آسیاب هاش در بیاد بچه دو لقمه غذا بخوره سیر شه خیالمون راحت شه و تا دوسال این ماجرها دندون بی اشتهایی و بعد دوسال خدا میدونه چی در انتظارمونه . واقعا آدم دلش میره بی تابی بچه رو میبینه. حالا واکسن های که این وسط میزنن به کنار😮‍💨😮‍💨😪😪

اره دیگه مامان باباها بهمون چی میگفتن ۵۰ سالتونه بشه باز بچه آید. همیشه پدر و مادر نگرانند و بچه ها درگیر چالشها

استرس گرفتم😂💔
البته دختر من الان خیلی اذیت میکنه ولی من واقعا بیشتر از نوزادی دوست دارم این مراحل رو چون خیییلی سخته نوزادی

من که کم آوردم عمرا بچه دوم بیارم توبه

خب مایی که بقیشو گذروندیم بزار بهت بگم
بچه رو از شیر میگیریم اذیت نشه و شب خواب راحت داشته باشه مام به اسایش برسیم بچه یکم بزرگ بشه مستقل بشه راحت بشیم بچه یوقت گول کسیو نخوره ازار ببینه مهد میره وای مریضی از بچه های دیگه نگیره مدرسه میره وای تو‌مدرسه چیزیش نشه هلش ندن نیوفته از پله
درس مرس و یازیگوشی و اینا بکنار میرسیم به سن بلوغ و بدقلی و کج خلقی و......من تو همین مرحله ام فعلا😎

واقعا .... خیلی پرچالش و سخته بچه بزرگ کردن حالا نوجوانی و جوانی هم یجور سختی داره🥲🥲 خدا کنه بچه هامون بچه های خوبی باشن و اذیتمون نکنن

وای کولیک یادم نبود

بگی..

زبون باز کردن و راه افتادن یادت رفت بگس

تا وقتی هستن همینه
همیشه نگرانیم
قبول داری هرچی جلوتر میریم سختتر میشه ؟
مخصوصا تربیت

اینا به نظرم چیزی نیست.بدتر از همه سن بلوغه، از همه چی سخت تره .