گلی خانم پارت 5
"پس از یک روز پر شور و نشاط در دل طبیعت، بالاخره خانواده‌ی دوازده نفره‌ی گلی خانم، خسته اما خوشحال، به خانه‌ی کاهگلی و پر از مهرشان بازگشتند. شام را به سرعت خوردند و بعد، نوبت به دور هم نشستن و تماشای سریال مورد علاقه‌ی خانواده رسید. تلویزیون قدیمی، در گوشه‌ی اتاق نشیمن جا خوش کرده بود و نور آبی‌اش، چهره‌های خسته‌ی اما راضی اعضا را روشن می‌کرد.

سوسن، خواهر گلی خانم که چشم‌هایش کمی ضعیف بود و همیشه برای دیدن بهتر مجبور بود جلوتر بنشیند، طبق عادت همیشگی‌اش، بالشتی زیر سرش گذاشته بود و جلوی تلویزیون دراز کشیده بود. پاهایش را به دیوار کاهگلی تکیه داده بود و هر از گاهی که تکانی می‌خورد، صدای ریزش گچ دیوار، مادر را عصبانی می‌کرد. مادر با لحنی آرام اما قاطع می‌گفت: "سوسن جان، پاهاتو از دیوار بردار، دیوار ریخت!" و سوسن با خنده‌ای شیطنت‌آمیز، فقط کمی پاهایش را جابجا می‌کرد.

یکی یکی چراغ‌ها خاموش می‌شد و صدای نفس‌های منظم، نشان از به خواب رفتن اعضای خانواده می‌داد. اما هنوز همه‌ی اتاق در سکوت فرو نرفته بود. هستی، خواهر بزرگتر و مورد علاقه‌ی گلی خانم، کنارش دراز کشیده بود و با صدایی آرام و دلنشین، کتاب می‌خواند. گلی خانم، غرق در داستان و لالایی ملایم هستی، به آرامی به خواب می‌رفت. ایلين هم برای آنا، خواهر همبازی گلی خانم، لالایی می‌خواند و دلوین، با مهربانی تمام، برای محمد امیر یک ساله‌، لالایی می‌خواند تا او هم به خوابی آرام فرو رود.

اما در دل مادر، فکری دیگر موج می‌زد.

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط