بماند به یادگار از اولین راه رفتن دخترم ۱۴۰۴/۶/۱۴ 🥹🫀 ۱۱ماهو ۱۶ روز

آوینای من ، دختر نازم 🩷
هم خوشحالم از اینکه دارم هر روز بزرگتر‌ شدن و قد کشیدنتو میبینم هم ناراحت از اینکه این روزای شیرین داره مث برق و باد میگذره 🫠

یادمه بار اولی ک گذاشتنت بغلم از بس کوچولو بودی میترسیدم بغلت کنم 🥺
اما الان اینقدر وروجک شدی که باید برا گرفتنت پشتت بدوام 🙂

دختر نازم 💞 اولین خنده ها ، اولین غلت ها، اولین نشستن ها ، اولین دندونت ، اولین ایستادنات و…. رو پشت سرگذاشتی
و حالا با اولین قدم های کوچولوت زمین رو زیر پات گذاشتی 🥹
دیشب همزمان با راه رفتنت قلبم لرزید ، بغض کردم
اما نتونستم جلو خودمو بگیرم و اون همه بغض تبدیل شدن ب اشک هایی ک از سر شوق میریختم🥲🥹

دختر مهربونم 🩷
انشالله با این پاهای کوچولوت مسیر موفقیت و خوشبختی و طی کنی
و عاقبت بخیر شی
نور زندگیم منو بابایی عاشقتیم 💜

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط