خب خیلی وقته پست نزاشتم نظرتون با بچه دوم و سوم چیه؟فاصلشون چقدر باشه خوبه من دوتا دارم شکر خدا فاصلشونم یکساله خیلی سخته بدنی و روحی پوکیدم ولی راضیم ک پسرم تنها نیست و یه هم بازی داره

اول پول کافی و رفاه دوم اعصاب قوی و سواد تربیت اگه باشه موافقم ولی فعلا فک میکنم ۹۰ درصد مردم از جمله خودم دییگه تو این مملکت توان بچه آوردن ندارن اگه این معیارا رو در نظر بگیریم

در صورتی که توان مالیش باشه نه در حد بخور نمیر، در حد رفاه کامل با بچه ی دوم موافقم. خودم بچه ی دوم دارم و اول دوست داشتم بین بچه هام سه سال فاصله باشه ولی از زمان بدنیا اومدن دخترم بیشتر به بچه های پشت هم دقت کردم دغدغه ی خودشون و مادرا رو دیدم. خیلی مطالعه کردم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که ۵ سال به بالا نرمال ترین حالته و این شد که فاصله ی بچه هام ۵ سال شد

والا من دوتا دارم خدا حفظشون کنه ولی اگه آدم اعصاب و حوصله نداشته باشه یکی بسه

من اصلا بهش فکر نمیکنم.
دخترمم همسرم اسرار کرد من هنوز بچه نمیخواستم.
با احترام به بقیه
به نظر من بچه فریب بشریته برای بقای نسل
من واقعا بعد تولدش اصلا وجود ندارم
همه وجودم دخترمه، حتی یه لحظه برای خودم نبودم نتونستم، اعتراف می کنم که در لحظه هایی داشتپ کهدفقط با حضور اون میتونستم تجربش کنم ولی این واقعیت که دیگه هیچ وقت له زندگی قبل دخترم بر نمیگردم

خیلی خیلی خسلی عالی برا بچه فاصله سنی کم
ولی برا مادر سخته

میگذره سختیاشون بعد ک بزرگتر شن ی همبازی دارن دیگ با ما کاری ندارن

خیییلی سخته. آدم داغون میشه. من خیلی دوس دارم تایم آزاد واسه خودم داشته باشم.

یکی دو سال دیگه که هر دوشون از آب و گل دراومدن خیلی خوش به حالت میشه بهم کمک میکنن