مامانا من خیلی حالم یجوریه سردرگمم ازوقتی بچم به دنیا اومده تا الان حس میکنم اصلا زندگی نکردم عین آدمی که بعدیه مدت از کما میاد
بیرون شدم اول که تو۳۶هفته یهوکیسه آبم پاره شد و کاملا بدون آمادگی زایمان کردم عین یه شوک بود برام از بعد اونم بچم تا۴ماه کولیک شدید داشت به پروتئین گاوی حساسیت داشت خیلی وابسته و بغلیه کلا انگار من هیچییییی از زندگی نفهمیدم طفلی بچه بزرگم اونم به پای ما سوخت واذیت شد دیگه هیچ وقت و حوصله ای برامون نمونده که برا اونم پدر و مادرباشیم فقط امیدوارم بتونم به زندگی برگردم شایدخنده دار باشه ولی یه دسشویی باخیال راحت نمیتونم برم

توروخدا اینایی که الان بجه ی دومشون را دارند و تجربه دارند بگن تا چندوقت بعدبچه ی اولشون، سختی بود بعدش دیگه زندگیشون اوکی شد؟

مامان کیان، برا بچه ی اولتون هم همینطور بودید؟ تا چندوقت؟

الان هممون همینیم. خسته، افسرده، درمونده، کلافه، تنها، اما چاره ای جز تحمل نداریم. انشااله که بعد از اینهمه سختی آسونی باشه برا هممون

طبیعیه عزیزم فقط باید صبور بود

عزیزم طبیعیه منم بچم خیلی اذیتم کرد تازه من کلا بارداری استراحت مطلق هم بودم

منم دقیقا عین خودت با این حال ک کمکی هم ندارم شوهرمم ی شهر دیگ کار میکنه هر بیست روز میاد کلا تنهااااااا بودم ..افسرده شدم هروز گریه گریه

منم همینم عزیزم نه از غذا خوردن ام لذت میبرم نه از دستشویی رفتنم نه از بیرون رفتن ام نه از رابطه ام نه از حمام رفتنم همه زندگیم شده استرس ،تازه بچه من رفلاکس شديد داره دائم توی گلوش خلطه دیوونه شدیم از دستش

فک کنم نود درصدمون همینیم 🥲

عزیزم وضعیت هممون همینه بخدا اشکال ندارع رو روحیه ات کار کن تا شادتر مادری کنی براشون این روزا دیگه برنمیگرده