من نه میتونم این وضع موجود رو بپذیرم نه میتونم تغییرش بدم
موندم سر دوراهی به رفتن فکر میکنم عواقبی داره که جبران ناپذیر میخوام بمونم که دارم به روحم و زنانگیم لطمه میزنم

مگه میشه زن باشی و. محبت نخوایی؟.
مگه میشه زندگی بدون عشق؟
تو عالم نوجوونی هررررچیزی رو تو ذهنم تصور میکردم جز زندگی با نفرت و. کینه و بدون عشق😭😭

واااقعا حکمت چی بود؟ منی که صفر تا صدم پر از نیاز به محبت چرا قسمت همچین ادم گاوی شدم که همه چیزش برام عذابه

عشق برام شده عین یه میوه ممنوعه... برای داشتنش له له میزنم اما برام حرامه
از وقتی که چشم باز کردم زندگیم با حسرت شروع شد
اول از داشتن یه لباس نو یه کیف مدرسه ی نو یه عروسک برقی
یه پدر و مادر خوب یه خانواده ی امن یه یه یه حالام یه همسر که لااقل بشه باهاش درد و دل کرد نه اینکه هررچی میبینه دوتا ام بزاره روش و حلوو همه بکوبه توو سرم🤦🏻‍♀️

عمر و جوونیم حروم شد اون دنیام چون مورچه لگد کردم باید به گا برم🙂🙂

عزیزم بعد طلاق هم معلوم نیست مخصوصا با سه تا بچه؛ متاسفانه من چند تا از دوستام جدا شدن؛ همه تحصیلات عالیه؛ وضع مالی خوب؛ یکیشون بچه داره بقیه بی بچه؛ اما متاسفانه به قول دوستم میگه من فقط یه یار امن میخوام اما انگار ادما همه نا امنن… حداقل برای بچه هات زندگی رو زیبا بساز و در کنارش با دوستات خوش بگذرون…

مثل من موندم پسرم بزرگتر بشه

عواقبش چیه
بنظرم جدا شو پیر میشی تو اینطور رابطه هایی

صبر داشته باش

هرجا دیدیدسختته برو رها کن نمون

مهریتو بگیر جدا شو