اول از همه گوشی رو باید ازش بگیری یکم سخته ولی شدنیه..در طول روز گوشی رو قایم کن بگو گوشی بازی نداریم بجاش بازی های هیجانی فوتبال بازی..بادکنک بازی...تفنگ بازی هرچیزی ک نیاز به تخلیه انرژی و دویدن داشته باشه رو باهاش انجاام بده بالشت بزار روی زمین بگو از روی مبل بپره روی بالشتا اینجوری هم خسته میشه و هم از گوشی دور میشه...بعد از اینا رنگ انگشتی بخر براش بره داخل حمام یا داخل تراس با رنگ ها بازی کنه لیوان یکبار مصرف بزار جلوش با رنگ انگشتی رنگ کنه لیوان رو...براش خمیر بازی درست کن بده بهش بزار با اون سرگرم بشه...چاقوی یکبار مصرف بده دستش و دوتا خیار بگو کوچولو برش بده برات
شب خوابید قایم کن سراغشو گرف بگو همینجاها بود نمیدونم هی بگردین دیگه نده از سرش بیوفته
من همین الان دارم گریه میکنم چون کم آوردم دیگه...تاپیک های منو ببینی متوجه میشی که چقدر زندگی سختی دارم
گوشی خیلی کم میدم اگه بدمم مثلا میگم ۱۰ دقیقه بعد میگیرم و میرم میگیرم دیگه پذیرفته البته اونم به دخترم فقط گوشی میدم پسرم اصلا،ولی خب بچه اذیت میکنه به هر حال و واقعا دوتا بچه خیلی سخته یعنی نابود میکنه آدمو
من کلا جمع کردم
نهایتش نیم ساعت بگیره مال من یا داداشش رو
دیگه نهد رفته کمتر فکر گوشیه
بچه منم یه مدت اینستا نگاه میکرد هم پرخاشگر شده بود همشباهزیون میگفت خودم یه مدت اینستا روقطع کردم وعکسای گالری روپاک خودمم فقط در حد پیام یا تماس با گوشی ارتباط گرفتم گفتم اینستام قطع شده جلوش میرفتممیگفتموای بازم قطع بی قراری میکرد ولی یه دوهفته ای طول کشید خیلی کمتر شده الان گوشی مامانم یا شوهرم نگاه میکنه گوشی منوفقطگالری خیلی خیلی کم
اگه نیخوای خودتوبچتو نجات بدی گوشیو کلا قایم کن تا بفهمه دیگه نیست
وگرنه مغزش آسیب میبینه
از جیغو گریه زیادیشم نترس
اگر میخوای از گوشی دور باشه باید یکم خودت سختی بکشی هرچقود جیغ زد گریه کرد باارامش بدون دعوا بگو گوشی بازی نداریم
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.