داشتم فکر میکردم بعدا که پسرم بزرگتر بشه و چالش‌ها کمتر بشه،میام گهواره رو نگاه میکنم و یادم میندازه که چقدر سوال داشتم، چقدر نگران بودم، ولی تونستم همه رو پشت سر بذارم و چقدر یاد گرفتم و بلد شدم 😍😍

من پسر اولم ۲ سالشه وقتی که سوالی داری یا نگرانی یاد خودم می افتم سر سورنا چه روزایی بود و چقددددد زود گذشت به یک چشم بهم زدن.الان که باربد دنیا اومده تاااازه لذت مادر شدن رو میفهمم وااای نمیدونی چقددد خوبه و لذت بخش.بعد به این فک میکنم یه روزی سورناهم اینطوری تو بغلم شیر میخورد الان هزارماشالا دیگه تو بغلم جا نمیشه بغضم میگیره که چقد زود گذشت .واقعا قدر تک تک لحظه هاتو بدون حتی شب نخوابی هاتو 🥹🥹

هر روز چالش کمتر نمیشه که هیچ
بیشترم میشه...
استرس و کمبود خواب و خستگی های مادرا هم که نگم برات...

دقیقا همینطور هست
وقتی با آگاهی و صبوری مادری کنی یهو میبینی چقدر یاد گرفتی و حس خوب میگیره آدم از خودش
ایشالله که همیشه همینطور باشه برات

منم همیشه میرم برای دوران بارداری که همش استرس داشتم رو میخونم خندم میگیره 🥹♥️ولی انگار هرچی بیشتر تاپیک بزاری تاپیک های قبلی پاک میشن

ان شاالله همینطوره

انشالله عزیزم