خیلی حالم بده. من هرروز سرکارم امروز بیکار بودم شام خونه مامانم دعوت بودیم ذوق داشتم بیکارم زودتر پسرمو برداشتم رفتم اونجا تا شوهرم شب بیاد. یعتی پسرم اینقدر نق زد و اذیت کرد ساعت ۷ بدون شام اومدم خونه بغل هیچکس نمیره هیچ جا طاقتش نمیاد خدانکنه دورش،شلوغ بشه یکسره بی قراره و نق میزنه ولی همینکه میایم خونه بهتر میشه.. داشتم غر میزدم که دیوانه شدم یه مهمونی نمیتونم برم چه اشتباهی کردم بچه آوردم.. از ناراحتی بود و واقعا دوس داشتم شوهرم بهم حق بده میبینه که بچه یکسره آویزون منه. اونم شروع کرد گه دیگه حق نداری بچه رو باکسی مقایسه کنی بچه ما همینه شلوغه اذیت میکنه همینکه هست قرار نیس با بچه هر کس و ناکسی مقایسه کنی. منم دیگه آتیش گرفتم و دعوامون شد

عزیزم تا ۱۸ ماهگی این رفتار پسرتون طبیعیه حتی میگن‌ تا ۳ سال هم طبیعیه
من شمارو درک میکنم خیلی سخته واقعا آدم کم‌میاره اما سیر رشد طبیعیشون هست و خودتونو اذیت نکنید

حق داری برا منم این رفتار پیش امده متاسفانه ما خانما بهتر خودمون درک میکنیم از مرد انتظاری نیست

حق داری . مادر جونشو فدای بچه میکنه . این حرفا از ته دل نیست . از خستگیه . ولی شوهرتم ببخش. سر بچش غیرتی شده . بعدا بهشبگو این حرفای من واقعی نیست لازم نیست دفاع کنی

حق داری عزیزم 😢😢

شما حق داری ولی با عرض معذرت دیگه باید برا بچت زندگی کنی.
دختر من ۱۱ماه اینطوری بود و من پا تو خونه کسی نزاشتم و بغل کسی ندادم داغون شده بودم تا اینکه کم کم خوب شد و بهتر شد البته خودم اهل مهمانی و دور نبودم.
درست میشه

واقعا همه حق دارین،مادر بودن سخته،ماها تنها آفریننده ای هستیم خودمون خلق میکنم، ما بچه هامونو خودمون خلق کردیم،خودمون خواستیم این طفلکیا زبون ندارن،هر بچه ای یجوره،یک سرشتی داره،بچه ی منم بی قراره،ولی باور کنین این روزهاهم تموم میشه و میمونه دلتنگی.

حق داری عزیزم سخته. اما اون بچه هم دست خودش نیس نهایت ۶ماه دیگه اینطوریه بعد میتونه ارتباط برقرار کنه و دوس داره.

واقعا آدم خسته میشه و چقد خوبه اون لحظه فقط یکی بگه بهت حق میدم
بچه خیلی شیرینه ولی‌ خیلی سخته .مادرا گناه دارن ۲۴ی بچه چسبیده به آدم، ی هو آدم کم میاره. منکه کم میاره خودزنی میکنم دیگ😟

سرکار رفتنی بچه کجا میمونه؟؟؟

دقیقا دختر منم همینه اوضاعمون همینه نمیدونم چرا اینجوری میکنه الان ب شوهرم گفتم ببرش من صداشو نشنوم امروز خیلی اذیتم کرد دلم درد گرفته از دستش

شوهر من بدتره دیروز همگی باهم رفته بودیم خونه خاهرم قرار بود برگردیم من یکی از داروش نبردم هرچیم گشتیم پیدا نکردیم شوعرم انقد غر زد منم عصبانی شدم برگشتیم خونه جالبه مهونی یه شهر دیگه بود منم به پاس اونکارش امشب نرفتم خونه باباش مهمون داشتن الان قهر کرده خابیده
بخدا خسته شدم از غر غرو بودن شوهرم و اطرافیان هم همش ایراد میگیرن از نق زدن بچه دیگه اعتماد به نفس نمونده برام نمیدونم چیکار کنم

وای درکت میکنم بخدا پسر منم بشدت غر غروعه و برای یه غذاخوردنش انقد عذابم میدم تا یچیزیم میگم میگن ناشکری و بچس و ... حالم بده خیلی

حق داری ما مامانا خیلی گناه داریم 🥲

حرفای شوهرت خیلی درسته و باید خوشحال باشی که همینطوری که هست بچشو دوست داره و پذیرفته خیلی بهتر ازینه که اونم غرغر کنه بیفته جون بچه

خوشبحال اونایی که بچه هاشون ارومن.. منکه روانی شدم واقعا