داشتم عذاب وجدان میگرفتم که چرا برای دخترم کتاب نمیخرم,(یدونه پارچه ای داره) همه چیزو دهنش می‌زاره کتاب رو پاره میکنه حتی کتاب مقوایی داداشمم پاره کرد! یادم اومد که منو آجیم بچه هایی نبودیم که کسی باهامون چیزی کار کنه یا کتاب مخصوص کودک بخره واسمون مامان و بابای شاغل و مامان محصل داشتیم ، از کلاس اول خودمون همه کارامون رو انجام میدادیم و حتی برای املا متن درس رو حفظ میکردیم و املا میگرفتیم از خودمون خداروشکر کل مدرسه رو با معدل ۲۰ تموم کردیم ، خیلی دوس داشتم واسش کتاب بگیرم اما متاسفانه اصلا همکاری نمیکنه و فقد میخاد خرابکاری کنه البته که بخاطر سنشه،، قبل از اینکه بشینم خودمو قانع کنم خیلی استرس و عذاب وجدان داشتم که نکنه هوشش تقویت نشه😭

عیب نداره بیشتر باید تو طبیعت بگرده بچه با گل و آب بازی کنه گربه و جوجو رو باید از نزدیک ببینه تو زندگی شهری هم به قول شما ما با کمترین امکانات بهترین دانش آموز بودیم

عزیزم کتاب واسش بگیر بعد عکس هارو براش توضیح بده هیجانیش کن من خیلی دارم این کار رو میکنم روزی پنجاه بار فقط میگم این مومو این هاپو هاپ هاپ میکنه شعر واسش بگو از خودت در بیار بعد اهنگ براش بذار پیرمرد مزرعه رو من براش میذارم خودمم ادای حیوانات رو در میارم بخدا دیگه اینجوری

پسر من یعالمه کتاب براش گرفتم یکی دوتاشو گذاشتم دم دستش اون ارزونارو هم پاره کرد چیزی نگفتم هم براش شکلاشو نشون دادم ولی اون یکیارو گذاشتم یکم بزرگ تر شد براش بخونم از الان زوده توقع داشته باشیم ارتباط برقزاز کنن انشااله بعد ۱۸ ماهگی

منم کتاب خریدم بیشتریاشو پاره کرده
چسب میزنم بازم شکل میبینه ورق زدن دوس داره هرروز میگه اینا اشاره ب کتاب میخونم