دخترا من افتادم توی یه چرخه طلب کردن توجه و محبت و از اون طرف همش بی توجهی نسیبم میشه…از طرفی هم خشمم زیاد شده باز از اون طرف این خشم داره رابطه رو سرد میکنه…باز یچیز دیگم هست که مثلا من توجه میخوام تا وقتی اینو نگم برام لذت داره ولی وقتی از سمت خودم گفته بشه دیگه واکنش مثبت طرف هم برام بی ارزش میشه و هی خشم روی خشمم…نمیدونم چیکار کنم

چرخه رو دور بزن با خودت بیشتر اهمیت بده برای خودت وقت بزار به خودت محبت کن ناخوداگاه همه چی برعکس میشه .یعنی انگار اصلاااااا برات مهم نیس دور و برت چه خبره

هر چی ضعف نشون بدی بدتره
یه مدت محلش نزار تا اون صداش دربیاد

کلا انگار قانون طبیعت اینه ک آدم دنبال هرچی باشه و هی بخاد بهش برسه برعکس میشه
نمیرسه بهش

من خودم رو چنتا موضوع درگیر همین استدلال بودم و نمیشد برام ولی وقتی کلا بیخیال شدم و رهاش کردم تازه به اون چیزا رسیدم

فقط باید بی خیال بود و رها کرد

منم چندوقت اینجوری بودم خیلی اذیت شدم دیگه دست برداشتم و همه توجهم رو به خودم دادم و به خودم میرسم الان همچی داره برعکس میشه و من شادترینم

بخدا مرد ها هم خیلی بیشتر از ما زن ها مشغله و فکر و خیال دارن ک بنظرم حوصله دابسمش و اینچیزارو ندارن

منم خیلی حساس شدم عصبی شدم باکوچکترین چیز میزنم زیرگریه بچه ازیک طرف گریه میکنه بغلی شده شوهرمم ازیک طرف لجبازه گوش بحرفم نمیده بیشتر رو مخم هست دیگه بریدم طاقتم تمام شده

منم تو همین شرایطم

برید تراپی با همسرت خیلی کمک میکنه