چند روزیه پسرم دائما وقتی کنارش نباشم غر میزنه و گریه می‌کنه تا دستشویی بخوام برم خون گریه میکنهههه🤕
همش دوست داره بغلم باشه دائم اشاره می‌کنه جی جی بده با اینکه کاملا سیر هم هست 🫤
می‌برمش خونه مامانم شروع می‌کنه ب گریه چون می‌دونه بعدش می‌خوام برم سرکار🥺

خلاصه ک اضطراب جداییش چسبیده به سقف
منم تا میتونم بغلمو ازش دریغ نمیکنم دائما تا هستم بغلش میکنم بوسش میکنم نانازیش میکنم
ولی گاهی کلافه میشم، کی کمتر میشه بنظرتون؟!

عزیزدلم🥹
خیلییی شیرینه که یه موجوده کوچولوی نمکدون تمام پناهش تو باشی
فقط تو بغلت آروم شه
همین که تا میتونی بغلش میکنی و محبت میکنی عالیه
کم کم درست میشه نگران نباش❤️

پسر منم
نمیدونم چرا دوباره شدت گرفته
بخصوص برای ما مادران شاغل
بچه ها همش اضطراب دارن که حتما بازم ما میخوایم بریم بیرون 😥😐

منم درگیرم 🥲🥲

بی قراریشون سر دندون در اوردن هم میشه باشه
این سن هم بیشتر دوس دارن مادر کنارشون باشه
کم کم بهتر میشه
ولی هروقت ک خواست بغلش کن،
سعی کن بیشتر تو جمع ببریش شاید بهتر بشه

بازی میکنه و اگه اره چطور بازیایی؟

پسر منم با اینکه همش پیشمه اینطوریه . کم کم عادت میکنن

ببین اگر نتونی درمانش کنی شاید تا ۵یا ۶ سالگی باهاش بمونه،پسرخواهرمم همینه و تازه که میده مهد یه کم بهتره