اولین باره دارم کتاب آقای مجتبی تهرانی رو میخونم
حقیقتا ی جاهایی ترس برم داشت
ب جاهایی از خودم نا امید شدم
بدتر اینکه وقتی خودم پر از خطا و اشتباهم چطوری میتونم یکی دیگه رو درست تربیت کنم
با خوندنش فهمیدم چقدر از اونی ک خدا دوست داره فاصله دارم
ولی انتظار دارم خدا باهام بهترین رفتار رو داشته باشه
چقدر انسان بودن سخته و چقدر انسان تربیت کردن سخت تر
مغزم پره از کارهایی ک باید انجام بدم و تا حالا شاید ذره ای بهش توجه نداشتم
حتما خوندنش رو بهتون توصیه میکنم
بخصوص به شما مادرها ک نقش اصلی رو توی تربیت بچه هاتون دارید

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط