امشب داشتم به چند ماه پیش فکر میکردم ...
به دغدغه ها و استرس هایی که داشتم ... ماه های اول استرس اینکه چرا بچه شله گردن نگرفت بعد چرا غلت نزد چرا سینه خیز نرفت چرا چاردستوپا نرفت( رفت هاا ولی یه خورده دیر ) استرس دندون استرس غذا نخوردن استرس واکسن و.....
به عنوان یه مادر استرسی به مامانایی که بچشون کوچیکتره میخام بگم لطفاً اصلا استرس این چیزایی که من گفتمو نداشته باشید بچه بالاخره گردن میگیره بالاخره غلت میزنه بالاخره سینه خیز میره شاید یکم دیر بشه ولی میشه با استرس فقط خودتون از لذت های دوران نوزادی فرزندتون محروم میکنید الان خودم به شدت دلتنگ روزای نوزادی یاسینم همش میگم چرا نتونستم بیشتر لذت ببرم چرا با نگرانی و استرس اون روزای خوبو سپری کردم 🥲

استرس همراه همیشگی مادرها. هیچ وقت هم تموم نمیشه

واقعا زیر یکسال بچه ها زبون ندارن بگن.اینکه بفهمی چشونه خیلی سخته. حساس ترن.شل و ولن.کلی ماجرای کولیک و رفلاکس و شیر و غذای کمکی...
من که همچنان پر ماجرا هستم ولی حداقل بهتر درکش میکنم.حداقل تا حدی میتونه ارتباط بگیره و یچی متوجه بشم

منم کلی نگران بودم

خب تو موقعیت آدم قرار میگیره تاخودآگاه استرس داری

والا فامیل بدتر آدمو استرسی میکنن میخان عیب بزارن رو بچه همش

دقیقا