خانما یه سوال دارم. لطفا بی منظور بخونید و به کسی برنخوره.

من اصلا دختر پسر برام فرقی نداشت، ولی انقد خانواده شوهرم فرق میزارن و بهم میگفتن پسرررر یه چیز دیگس فلان، نمی‌دونم فلانی هه دختر زاییده کادو کمتر باید داد،
برام یه جوری شده که کسی پسر حامله باشه قوی میبینیمش انگار، دختر حامله باشه ضعیف🤦🏼‍♀️ و لوس نمی‌دونم اصلا همش هم میگم فرقی ندارن یه دوگانگی برام ایجاد شده، شماها چطوری فکر میکنید

چ دید جالبی
تابحال اینجوری نگاه نکرده بودم
من همیشه دوست داشتم جفتش رو داشته باشم
با احترام به همگی ، ولی همیشه حس میکردم زنی که دختر داره ی جور دیگه لونده ، چون دخترونگی و ناز و عشوه دخترش روش تاثیر میذاره ، زمختی پسر یک جور دیگه اس، معمولا جوونتر و ب روز تر از اونیه که دختر نداره ،وقتی سنش میره بالا و ی زن جا افتاده میشه و از اون جوانی درمیاد ،ترند ها رو میدونه و می‌دونه چ رنگی بهش میاد و کدوم آرایشگاه کارش خوبه و ... چون دخترش حواسش بهش هست ، سفره هاش همیشه رنگی تره و...

من مثل شما بودم تااینکه دخترم به دنیا اومد فهمیدم دخترخیلی هم خوبه پسرم ۱۳ سالشه

هیچکدوم
جفتشون عزیزن
چ دختر چ پسر فرقی نداره اصلا

برعکس بنظرم دختر یه فرشته که بیاد تو زندگیت همه چی عوض میکنه میشه عشق اون خونه

فکر میکردم‌نسل آینده خیلی از لحاظ ذهنی و طرز فکر قوی و سالم باشن اما میبینم که افکار سمی رو خیلی مادرا دارن و به بچه منتقل میدن اخه چه فرقی داره بچه پسر یا دختر باشه وقتی از وجود خودت بدنیا اومده و خودت تربیتش میکنی اگه بچه بد باشه قطعا مشکل از پدرو مادرشه.منکه عاشق پسرمم و خداروشکر میکنم که دارمش خدا بهم دختر هم بده عاشق دخترمم هستم.

من ک روزی هزار بار خداروشکر میکنم بچم دختره چون دیگه بچه نمیخوام

منم اصلا برام فرقی نداشت و لی وقتی باردار شدم یه حس ضعفی کردم که نکنه بهم طعنه بزنن یا حرف رایگان بشنوم رفتم مشاوره و مشاورم گفت این حس فقط مال تو نیست این یه حس جهانیه که ریشه در بقای انسان داره...قبلاً یعنی پنج شش هزار سال پیش بقای انسان دست مردها بوده چون باید شکار میکردن و میجنگیدن پس بقای هر دو جنس دست مرد بوده پس جنس برتر هم مرد بوده و این حس درونی شده توی ناخودآگاه همه ی آدم ها که مرد غرور میده مرد برتره و زنی هم که پسر حاملس ناخودآگاه احساس قدرت می‌کنه چون حامل جنس برتره و برعکس....ولی توی این زمونه دیگه بقای ما دست مرد نیست خانوم ها قوی شدن خلبان های جنگی خانومن جراح های بزرگ،قاضی،سیاست مدارها،بلاگرها،همرمندها خانوم ها بسیار رشد کردن و الان هیچ فرقی ندارن ولی اون حس پیشینیان در ناخودآگاه هنوز فعاله هر چقدر هم که کمرنگ شده باشه

مامان ماهلین جاریمم مثل شما فکرمیکرد ولی ازوقتی پسرش به دنیا اومده عاشق پسرش شده

منم قبلا اینجوری بود عاشق پسرم بودم حتی به دخترا نگاه هم نمیکردم خیلی مغرور بودم تااینکه پسراولم ۱۳ ساله شد پسردومم سقط شد ودخترم به دنیا اومدفهمیدم که این دخترهم نعمت خداست وخداافریده ومن قبلا چه قدر کفرمیگفتم

تروخدا این تاپیک هارو نزارین آدم ناراحت میشه دخترمگه چشه اگه مثل من چندسال بعددختردارشدین چی

مامان مهرشاد انگار هیچ کس نمیتونه بی منظور جواب بده !!!همه یا از خودشون تعریف میکنن یا از دیگران خورده میگیرن

عزیزم این حس شما یه چیز درونی مثل اینکه من رنگ سبز رو دوست دارم شما قرمز این دلیل بر بدی رنگ قرمز نیست که علاقه شما به اون سمت

بچه فقط سالم باشه واقعا تو ذهنم نمیگنجه چرا بعضیا پسرو برتر میدونن از قدیم تا الان

من که خداییش حالا ب بقیه بر نخوره یهو نیان حمله کنن بعضیا ولی کلا از مجردیمم دختر دوست نداشتم نمی‌دونم چرا